Tijd nodig om gegrepen te worden

Dit verhaal gaat over Sarah, ze woont bij haar grootvader Henri die vroeger ruiter was bij Le cadre noir. Net als haar grootvader is Sarah haar grote passie paardrijden. Wanneer haar opa echter door een hersenbloeding in het ziekenhuis terecht komt wordt het leven van Sarah op zijn kop gezet. Jeugdadvocate Natascha en haar (ex)-man Mac nemen de zorg voor haar op. Sarah durft hen echter niet te vertellen over de problemen die er zijn op de manege waar haar paard Boo staat. De problemen stapelen zich op en Sarah is genoodzaakt een drastische beslissing te nemen.

In het begin van het boek had ik het moeilijk om door te lezen. Het duurde vrij lang voor het verhaal mij te pakken kreeg. Pas halverwege het boek kreeg ik de drang om steeds verder te willen lezen. Gelukkig deed ik dit want in het verhaal zit een heel mooie boodschap. Vandaar toch mijn verdiende 4 sterren.

Als je het boek leest geef dan zeker niet onmiddellijk op, het is het waard om door te zetten. Het verhaal greep mij pas beet in de helft van het boek. Maar eens het mij gegrepen had zinderde het wel nog een tijd na.