Lezersrecensie
Actie, spanning, zwarte koffie en hamburgers
Jack Reacher… een naam die ergens wel een belletje deed rinkelen en ik vast wel eens ben tegenkomen op TV. Maar er ooit iets van gelezen? Nee, dit was voor mijn een primeur. Een primeur mogelijk gemaakt door de Hebban “een boek voor een recensie” actie. Dank Hebben en uitgever Luitingh-Sijthoff voor het mogelijk maken van deze actie!
Het karakter Reacher is geen standaardkarakter. Reacher heeft geen vaste woon- of verblijfplaats, leeft zonder bezit van spullen; hij koopt letterlijk elke keer nieuwe kleren en is gek op zwarte koffie en hamburgers.
Het verhaal begint met dat Jack Reacher vastgebonden wakker wordt in een donkere geïmproviseerde kamer. Hij lijdt aan geheugenverlies en kan zich niet kan herinneren hoe en vooral waarom hij hier terecht is gekomen. Het verhaal wordt vanuit twee kanten verteld; vanuit Reacher en vanuit de groep mannen welke hem heeft meegenomen. Er wordt snel en vaak gewisseld tussen deze kanten en dit i.c.m. een vlotte schrijfstijl, zonder extreem veel details of de diepte in te duiken, zorgt ervoor dat je door het boek vliegt. Mijn leeservaring, voornamelijk tot het plot, is alsof je een goede CSI aflevering aan het lezen bent, een prettige kennismaking - maar toch met dat tikkeltje Amerikaanse “too much” sausje.
Jack’s geheugenverlies brengt je als lezer betrokken bij het verhaal, want hij weet niet welke mensen de waarheid spreken en zodoende wie hij wil of kan vertrouwen. Reacher vertrouwt vooral zichzelf en zijn ervaring. Hij neemt niets aan als waarheid, maar beschouwt eerder alles als een leugen, Als lezer maak je zodoende je eigen aannames, waar het verhaal tot mijn mening op inspeelt. Het verhaal brengt, zeker in het plot, wendingen welke ik niet had voorzien.
De laatste 2 pagina’s brengen een ultieme twist welke mij nu, na enkele dagen na het boek, nog aan het denken zet en laat twijfelen of ik het wel echt goed begrepen heb. Ik vermoed dat deel 30 hier meer duidelijkheid in zal bieden.
Mijn eerste kennismaking met Reacher is tot stand gekomen in een prima boek wat heerlijk wegleest en de nodige actie en spanning brengt. Nu tijd voor zwarte koffie met een hamburger!
Het karakter Reacher is geen standaardkarakter. Reacher heeft geen vaste woon- of verblijfplaats, leeft zonder bezit van spullen; hij koopt letterlijk elke keer nieuwe kleren en is gek op zwarte koffie en hamburgers.
Het verhaal begint met dat Jack Reacher vastgebonden wakker wordt in een donkere geïmproviseerde kamer. Hij lijdt aan geheugenverlies en kan zich niet kan herinneren hoe en vooral waarom hij hier terecht is gekomen. Het verhaal wordt vanuit twee kanten verteld; vanuit Reacher en vanuit de groep mannen welke hem heeft meegenomen. Er wordt snel en vaak gewisseld tussen deze kanten en dit i.c.m. een vlotte schrijfstijl, zonder extreem veel details of de diepte in te duiken, zorgt ervoor dat je door het boek vliegt. Mijn leeservaring, voornamelijk tot het plot, is alsof je een goede CSI aflevering aan het lezen bent, een prettige kennismaking - maar toch met dat tikkeltje Amerikaanse “too much” sausje.
Jack’s geheugenverlies brengt je als lezer betrokken bij het verhaal, want hij weet niet welke mensen de waarheid spreken en zodoende wie hij wil of kan vertrouwen. Reacher vertrouwt vooral zichzelf en zijn ervaring. Hij neemt niets aan als waarheid, maar beschouwt eerder alles als een leugen, Als lezer maak je zodoende je eigen aannames, waar het verhaal tot mijn mening op inspeelt. Het verhaal brengt, zeker in het plot, wendingen welke ik niet had voorzien.
De laatste 2 pagina’s brengen een ultieme twist welke mij nu, na enkele dagen na het boek, nog aan het denken zet en laat twijfelen of ik het wel echt goed begrepen heb. Ik vermoed dat deel 30 hier meer duidelijkheid in zal bieden.
Mijn eerste kennismaking met Reacher is tot stand gekomen in een prima boek wat heerlijk wegleest en de nodige actie en spanning brengt. Nu tijd voor zwarte koffie met een hamburger!
1
Reageer op deze recensie