Satu Rämö pakt opnieuw uit met ingrediënten welke haar goed smaken.

Jakob is deel 3 van de serie met inspecteur Hildur in de hoofdrol. Ik zou persoonlijk zeker aanraden om eerdere boeken van de serie te lezen, anders mis je de geschiedenis van de personages.

Een thriller welke zich afspeelt in zowel Finland als IJsland en ook nog tijdens de winterse maanden: Satu pakt opnieuw uit met ingrediënten welke haar goed smaken. Je waant je opnieuw thuis in deze ijzige, koude, mooie landschappen van plaatsnamen welke voor ons niet uit te spreken zijn. Zeer sfeervol beschreven (al moet je natuurlijk wel van IJslandse sfeer houden). De kaart in het begin van het boek gaf mij gelijk een Dan Brown referentie. Het helpt de lezer beter inbeelden waar exact in het land de personages zich bevinden.

Satu gaat door met het ijzersterk neerzetten van de personages, niet alleen Jakob, maar ook Hildur en Rosa & Björk - allen spelen een rol in dit verhaal. Satu’s schrijfstijl is bewonderenswaardig en meeslepend - ze gebruikt fantastische zinnen en heeft een fijn tempo in de verhaallijn; niet te schreeuwerig, niet te snel, niet te voorspellend, niet enkel een rechercheur die enkel alleen maar aan 1 zaak kan werken. Haar schrijfstijl, het verwerken van maatschappelijke thema’s (merriebloedfarms, mijnbouw en politie-politiek) en het samensmelten van twee verhaallijnen leest werkelijk waar fantastisch. Ik had het boek niet voor niets in slechts 3 dagen uit!

Het verhaal begint met een proloog welke de lezer gelijkt beet pakt en waarbij ik mijzelf af vroeg; hoe en wanneer komt in dit het verhaal terug. Vanzelfsprekend gaat “Jakob” over Jakob en wordt zijn personage, met zijn interessante verleden uitgelicht. Kippenvel op mijn armen als Jakob’s relatie met Lena wordt verteld, via gebeurtenissen uit het verleden, waarbij ik gelijk neig te denken “wat een rotwijf”, maar door het boek heen besef je eigenlijk op hoe weinig je zoiets al kan baseren zonder haar beweegredenen te snappen. Naar mate je verder leest blijft ook Jakob zijn geheimen te hebben.
De andere verhaallijn zijn de kerstmannetjes-moorden, welke zich in rap tempo plaatsvinden en waar Hildur de hoofdrol neemt.

Het liefst zou ik deze recensie vol schrijven met spoilers, om uit te lichten hoe sterk Rämö schrijft - maar we gaan het verhaal niet prijs geven. De epiloog zorgt dat je het boek met kippenvel eindigt - wat een slot! Ik kan niet wachten op deel 4, Rakel.