Als je op het omslag toetert: “De grote allochtone roman is gearriveerd”, “een uppercut aan de Nederlandstalige letteren” en “met deze fragmentarische roman noir meet hij zich op papier met Tarantino...”, dan heb je wat waar te maken. Maar dan krijgt de Gentenaar het lastig. Thematisch doet Caleidoscoop denken aan de Stockholm-trilogie van Jens Lapides, de uitwerking helaas niet. Carl, Moses, Walther PPK en Zico scharrelen hun kostje bijeen aan de rafelranden van de samenleving. Ieder met zijn eigen treurigstemmende migrantenverhaal uit de biotoop van mensen die niemand ziet, de vierde wereld. Als dit onzekere, gewelddadige bestaan wordt bedreigd, antwoordt het viertal schlemielen met het enige dat ze kennen: met geweld hun nieuwe man elimineren.
Akbas waaiert flink uit, wat de vaart en de spanning uit het verhaal haalt. Dat die er af en toe toch inzit en zeker in de climax, maakt deze roman noir ook onevenwichtig. Tarantino versus Akbas: 3-0. Nog altijd.