Recensie November 9

November 9 is een boek dat gaat over het verhaal van Fallon en Ben. Fallon was een actrice maar door een heftige brand, die ze nog maar net heeft overleefd stopt die carrière. Op 9 november ontmoet ze Ben, ze is alleen nog niet toe aan een relatie maar ze willen wel nog contact houden. Ze besluiten om elk jaar voor vijf jaar lang op 9 november elkaar te ontmoeten. De rest van het jaar hebben ze geen contact.

Het thema van dit boek is liefde, want de 2 hoofdpersonages Ben en Fallon zijn verliefd op elkaar en dit boek gaat over hun persoonlijke leven maar vooral over hun liefdesleven.

Een motief is de timing en data (9 november), de datum 9 november is een duidelijk motief in het boek. Het is niet alleen de dag waarop Ben en Fallon elkaar voor het eerst ontmoeten, maar staat ook symbool voor het belang voor timing in hun relatie. Een ander motief is het litteken als symbool. Het litteken op Fallons lichaam laat zien dat sterk maar ook kwetsbaar is van binnen. Het laat ook zien dat ze zichzelf heeft geaccepteerd en ook heeft laten accepteren door anderen.

De hoofdpersonages in dit boek zijn Ben en Fallon, ze zijn allebei round caracters. Ze zijn round caracters omdat ze allebei zich hebben ontwikkeld en zijn veranderd gedurende het verhaal en zijn ook allebei complexe personages.
Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief vanuit de eerste persoon, er word vanuit de ik-vorm geschreven van beide personages, het wisselt af maar het meeste vanuit Fallon. Ook krijg je als lezer uitgebreid te weten wat Ben en Fallon denken, en hoe zij bepaalde dingen meemaken.

Het verhaal word verteld in de tegenwoordigheid, maar er komen wel flashbacks. Ook is er zowel tijdsvertraging als tijdsverdichting.
November 9 speelt zich af in veel verschillende ruimtes, bijvoorbeeld Los Angeles, dat is de stad waar Ben en Fallon elkaar voor het eerst ontmoeten en daar begint het verhaal. Een ander voorbeeld van een ruimte is cafés en restaurants, Ben en Fallon gaan daar vaak naar toe.
November 9 is vooral in een emotionele en meeslepende stijl geschreven. Colleen Hoover heeft gebruik gemaakt van symboliek en herhalende motieven in dit boek, zoals het litteken en de datum 9 november. Ook maakt ze gebruik van spanningsopbouw, zoals plottwist en dingen die vaag worden verteld wat je wilt weten maar pas later in het verhaal te weten komt te krijgen. Ook krijg je echt de gevoelens mee van het verhaal van Ben en Fallon.

Ik vond het een leuk boek en had de 320 bladzijdes zo uit.