De zoektocht naar authenticiteit

Wie we zijn, wordt bepaald door onze relatie tot anderen. Je eigen psychologie analyseren door iemand anders in detail te beschrijven is een bekende literaire techniek, en Paolo Cognetti hanteert die met succes.

Het verhaal heeft de vorm van de tijdlijn van een vriendschap in de eerste persoon. De verteller groeit op in een middenklassegezinnetje in de grootstad, maar zijn ouders houden van de Alpen en proberen een deel van die liefde over te brengen op hun zoon. Hij sluit vriendschap met een jongen uit het afgelegen dorpje waar ze een vakantiehuis hebben gekocht.

De vrienden worden in de loop van hun leven verschillende keren gescheiden en verenigd. De verteller zoekt het geluk in Nepal maar vindt nooit een vaste stek, terwijl Bruno in het hooggebergte zijn eigen kaasboerderij bouwt en een eigen gezinnetje start. De auteur onderzoekt het schuldgevoel van de verteller wanneer die beseft dat Bruno vaak met zijn vader (die van de verteller) in de bergen is gaan wandelen.

De metafoor van de "acht bergen" verwijst naar een verhaal uit Nepal en gaat over de zoektocht naar authenticiteit: je eigen bestemming kiezen of veroordeeld blijven tot eeuwig, doelloos zwerven. Het boek heeft niet eens zoveel uitdrukkelijke verwijzingen naar het christendom, maar de boodschap lijkt wel duidelijk geïnspireerd door het evangelie: we hebben misschien niet de volledige controle over ons leven, maar we kunnen minstens kiezen tussen leven naar onze eigen normen en geleefd worden door de normen van de maatschappij.