Hartverwarmend, droevig en hilarisch

Rosie hartje Jack geeft je een bijzondere kijk in het hoofd van Rosie. Ze onderneemt een reis met metro en trein naar Brighton om haar vriendje op te kunnen zoeken, Maar omdat ze het syndroom van Down heeft, is zo'n trip naar een andere stad een behoorlijke onderneming. De manier waarop ze de wereld beleeft en wat ze van de wereld begrijpt, maakt dat een reis met verschillende overstappen erg gecompliceerd is.
Het verhaal neemt je mee in haar belevenissen en in de manier waarop ze het beleeft, in haar eigen, vaak eenvoudige manier van denken. Hoewel ik las dat sommige mensen moeite hadden met die simpele schrijfstijl, vond ik het juist prachtig. Niet alleen omdat die eenvoudige manier van denken en schrijven voor mij bijna als poëzie leest, maar ook omdat het op sommige momenten gewoon echt grappig is: ‘Ik moet eerst helemaal omhoog naar Londen en daarna omlaag naar Brighton. Ik snap niet dat ik niet gewoon recht kan gaan.’

En dit vind ik ook de grootste winst van het boek: dat je echt met Rosie meekijkt en ziet hoe een persoon met Down denkt en leeft. Je beseft dat ze gewoon een meisje is dat haar eigen leven wil leiden, haar eigen keuzes wil maken en alles over heeft voor de liefde van haar leven. Want: ‘Downsyndroom is net als gewoon geboren worden. Ik ben net als jij en jij bent net als ik’.