Ik heb mezelf voorgenomen om van een aantal schrijvers het hele oeuvre van het begin tot en met het laatste boek te lezen. De eerst gelukkige is Simone van der Vlugt.
Of ikzelf zo gelukkig moet zijn?
Na de spannende Reunie, de tegenvallende Schaduwzuster, was nu Het Laatste Offer aan de beurt.
En helaas...ik vond dit boek echt niet goed. Blijkbaar is dit boek geinspireerd op Dan Brown.
Het verhaal is kinderachtig, niet geloofwaardig en heeft een onderwerp dat zo gedetailleerd uitgelegd wordt, dat de snelheid uit het verhaal gaat.
De achtervolger die hen continu op een onnavolgbare wijze weet te vinden. De vriendin die vermoord wordt, maar waar verder geen traan om gelaten wordt. Etc. Het verhaal klopt vaak gewoon niet.
En: wat is er nu wel of niet waar van de oudheidkundige ontdekkingen? Ik zie geen enkele referentie.

Ik blijf hopen...op naar Blauw Water