Kracht van het boek: schrijfstijl van de auteur

Oog om oog, tand om tand van Patricia Louisa Rutten is een indringende roman waarin de keuzes van drie hoofdpersonages—Tom, Harry en Louise—op tragische én confronterende wijze met elkaar verweven raken. De kracht van dit boek zit hem niet alleen in de thematiek, maar vooral in de meeslepende schrijfstijl van de auteur. Vanaf de eerste pagina voel je dat je in goede handen bent: de zinnen zijn zorgvuldig, ritmisch en geladen met betekenis.
De twee verhaallijnen—enerzijds die van Tom en Harry, anderzijds die van Louise—lijken aanvankelijk los van elkaar te staan, maar groeien gestaag naar elkaar toe. Wanneer hun paden elkaar uiteindelijk kruisen, doet dat als lezer echt iets met je. De impact van keuzes, maar vooral ook de drijfveren erachter, staan centraal.

Louise’s hoofdstukken zijn bijzonder krachtig. Haar reflecties op het leven, haar omgeving en haar twijfels zijn bijna filosofisch van aard. Meer dan 25 quotes uit haar schrift zetten je aan het denken over je eigen leven en beslissingen. Het zijn passages die blijven hangen—soms troostend, soms verontrustend.
Tegelijkertijd is dit geen eenvoudig boek. Het roept vragen op over morele grenzen en rechtvaardiging van daden. Vooral de milieuaanvallen die in het deel oog om oog, tand om tand worden beschreven, zijn heftig. Als lezer balanceer je op de grens van begrip en verontwaardiging. Dat activisten respect kunnen opbrengen voor de natuur maar tegelijk geen enkele waarde lijken te hechten aan menselijk leven, is schokkend en roept weerstand op. Met sommige keuzes of overtuigingen uit het boek ben ik persoonlijk dan ook niet akkoord. En toch: net dat maakt dit boek zo sterk.
Want ook dat toont Patricia Louisa Rutten feilloos aan—hoe dun de lijn is tussen goed en fout, hoe overtuigingen kunnen ontsporen, en hoe mensen kunnen verdwalen in hun eigen morele gelijk.

Een paar quotes uit Louise’s schrift die dit mooi illustreren:
* "Soms kies je niet verkeerd, maar blijkt het pad achteraf een dwaalspoor."
* "Als ik terugkijk, weet ik niet of ik toen dapper was, of gewoon blind."
* "Je kunt gelijk hebben en toch alles verliezen."
* "Er zijn keuzes waarvan je hoopt dat niemand ooit zal weten dat je ze gemaakt hebt."
* "Het ergste is niet de fout, maar het besef dat je hem bewust gemaakt hebt."

Conclusie:
Oog om oog, tand om tand is een gelaagd boek dat blijft nazinderen. De scherpe observaties, morele dilemma’s en vloeiende stijl maken het tot een bijzondere leeservaring. Ondanks dat sommige passages té hard aankomen of een morele grens overschrijden, verdient dit boek een sterke vier sterren—vooral dankzij de krachtige schrijfstijl van Patricia Louisa Rutten en de diepgang van Louise’s verhaallijn.