Ach meisje toch...

Dat dacht ik vaak toen ik het verhaal las. Een historisch 'coming of age' verhaal. Je krijgt grip op Elsjen haar verhaal middels flashbacks en dat wat ze verteld aan haar bewaakster in het gevang, waar ze zit omdat ze haar man vermoord zou hebben. Dat doet de schrijfster door heel beeldend sfeer en setting te schetsen. Terwijl de spanning van wat er is gebeurt en wat de gevolgen gaan zijn het hele boek behouden blijft.

Ik koop vaak tweedehands boeken bij de kringloop, kies ze uit door zomaar ergens te beginnen, boeit het dan koop ik het. Zo ook 38 nachten van Janne Ijmker. Nooit van deze schrijfster gehoord, maar boeien deed dit boek van begin tot eind. En ontroeren, en beklemmen. Dit is zo'n boek waarvan je jaren later niet alleen weet dat je het hebt gelezen, maar ook nog precies waarover het ging !
Pas halverweg het boek kreeg ik door dat Janne Ijmker vooral christelijke kinderboeken schrijft. Vooral dat christelijke heb ik het niet zo op (soort van jeugdtrauma's), maar in dit boek is het voornamelijk functioneel. Misschien dat daarom dit boek me ook zo raakte. Natuurlijk betreft dit verhaal een historische setting. Nergens word een oordeel geveld of een verwijzing naar huidige tijden gemaakt. Dat zou je zeker kunnen doen. Wat deden, en doen! we elkaar aan, niet alleen uit naam van het geloof, maar ook vanuit (behoud van) status en zogenaamde 'normen en waarden'. Interessant was ook het nawoord van de schrijfster. Absoluut de moeite waard om te lezen én herlezen. En over te discussieren.
En het 'vervolg' te lezen.