Fascinerende roman met thrillereigenschappen

Tijdens haar studie klassieke talen, filosofie en creatief schrijven aan het Bennington College in Vermont begon Donna Tartt aan haar eerste boek De verborgen geschiedenis, dat in 1992 verscheen en meteen een succes werd. Wereldwijd zijn er meer dan vijf miljoen exemplaren van verkocht en de roman is in ruim twintig talen vertaald. Het debuut is gebaseerd op haar ervaringen aan het college en het schrijven ervan heeft ongeveer tien jaar geduurd. De rechten voor een verfilming liggen al geruime tijd bij Gwyneth Paltrow, maar tot een film is het tot dusver nooit gekomen.

Een brochure van het Hampden College in Vermont deed de negentienjarige Californiër Richard Papen besluiten om daar een studie Grieks te willen volgen. Hij werd aangenomen en eenmaal daar sloot hij vriendschap met een vijftal zelfingenomen en nogal bijzondere studenten. Met zijn zessen volgen ze een college bij een zonderlinge leraar met wie ze goed op kunnen schieten. Na een halfjaar krijgt Richard te horen welk dramatisch voorval zich in november van het jaar ervoor heeft voorgedaan. Dan vindt een gebeurtenis plaats die van grote invloed is op het leven van het vriendengroepje.

Het verhaal begint met een proloog waarin al onomwonden verteld wordt dat iemand die naar de naam Bunny luistert niet meer leeft, dat een aantal personen bij zijn dood betrokken is en de dan nog onbekende verteller er een van is. Dit begin maakt de lezer zonder meer nieuwsgierig: hij wil weten wat er gebeurd is, wie de betrokkenen zijn en hoe het allemaal afgelopen is. Al snel blijkt dat deze inleiding verteld wordt vanuit het perspectief van Richard Papen, die overigens in de hele roman het woord niet meer uit handen geeft. Doordat de hele geschiedenis, die in feite een volledige terugblik is, door hem uit de doeken wordt gedaan, komt je veel over hem tijdens zijn studentenleven te weten. Omdat hij eveneens veel vertelt over zijn vrienden, geldt dat in wezen ook voor hen.

Omdat de roman zich voor een groot deel op de campus van de universiteit afspeelt, wordt het leven van een student uitgebreid beschreven. De lezer studeert samen met hen, volgt colleges met hen, maar gaat ook met hen mee naar de talrijke feestjes die vaak tot diep in de nacht duren. Daarnaast krijgt het excessieve drank- en drugsgebruik ruim aandacht in het verhaal en blijkt dit echt van alle tijden te zijn. Het meest interessant zijn echter de diverse belevenissen van de vriendengroep, maar vooral hoe ze met wat er maanden eerder is gebeurd omgaan. Bij elk van hen uit zich dat uiteraard op een andere manier en de een kan er beter mee dealen dan de ander.

In de eerste plaats is De verborgen geschiedenis natuurlijk een roman, maar verschillende gebeurtenissen zorgen ervoor dat het verhaal tevens een flinke hoeveelheid spanning heeft. De ene keer is dit bijvoorbeeld een geheimzinnig voorval, de andere keer een onverwachte ontwikkeling. Intrigerend zijn de diverse personages, hoe klein of groot hun rol ook is, ze zijn allemaal stuk voor stuk markant. De enige die zich het meest normaal lijkt te gedragen, is Papen zelf en op een bepaalde manier maakt dit hem eveneens bijzonder.

Over het algemeen is De verborgen geschiedenis een roman die van begin tot eind boeit, hoewel er zijn wel enkele passages zijn die wat minder tot de verbeelding spreken. Dit doet zich voornamelijk voor in de beginfase van de plot, wanneer tijdens een college Grieks allerlei voor het wezenlijke verhaal niet ter zake doende dingen worden besproken. Desondanks heeft Tartt met haar debuut een prestatie van formaat geleverd, want de roman, die een veelheid aan thrillerkenmerken heeft, fascineert zo goed als volledig.