Lexie

Het kinderboekenweekgeschenk gaat dit jaar over Lexie, een meisje dat het moeilijk heeft, omdat ze dyslexie heeft.

Lexie wenst dat alle moeilijke woorden verdwijnen uit haar klaslokaal en die wens komt uit. Helaas pakt dat niet goed uit, want langzaam verdwijnen alle woorden en iedereen wordt steeds dommer. Lexie wordt een superheld en moet haar angst voor lange woorden overwinnen om haar klas te redden.

Ik vind het briljant gemaakt. Ik heb zelf een zoon met dyslexie en het is pijnlijk herkenbaar.

"Mijn ouders willen me troosten, maar ze zeiden precies de verkeerde dingen. 'Je had het gewoon beter moeten voorbereiden.'
'Laat je gewoon niet gek maken.'
'Je moet gewoon rustiger voorlezen' Gewoon, gewoon, gewoon. Ik ben niet gewoon en de oplossing is dat al helemaal niet."

Gelukkig komt het uiteindelijk allemaal goed.

"Er zijn veel dingen die ik goed kan. Dat wist ik wel. Maar ik geloofde er zelf nog niet in. Na de test durfde ik erop te vertrouwen. Hij heeft die eigenschappen niet voorgelezen, ik ben er zelf opgekomen."

Ik vind eigenlijk dat dit verplichte kost zou moeten zijn voor alle docenten en voor alle klasgenoten van kinderen die dyslexie hebben en voor alle ouders van kinderen die dyslexie hebben en zeker voor alle ouders waarvan de kinderen absoluut geen dyslexie hebben. Weet je, eigenlijk zou iedereen het moeten lezen.

Je kunt het boekje ook downloaden als luisterboek. Dat is een briljant idee, want dan kunnen kinderen die een hekel hebben aan lezen toch het verhaal leren kennen. Misschien hebben ze er iets aan? Met Lexie kwam het toch ook goed. Er is hoop.