Lezersrecensie
Goede mix tussen realiteit en legendes
In Beschermengel reizen we af naar het Spaanse Baskenland. Na twee gruwelijke moorden op twee jongen meisjes, wordt inspecteur Amaia Salazar op de zaak gezet. Na het jarenlang ontlopen van haar geboortestreek is zij nu gedwongen terug te keren naar de plek die zij veracht. Een plek die haar terugbrengt naar gruwelijke herinneringen, het geloven in mythische wezens en bijzondere rituelen.
Wanneer het tweede vermoorde meisje wordt aangetroffen op een plaats delict die compleet geënsceneerd is, krijgt de moordenaar al snel de bijnaam de Basajaun, een mythisch boswezen die volgens de legendes woont in de bossen. Een klopjacht is geopend.
In het begin moest ik enigszins wennen aan de schrijfstijl van Redondo. Mogelijk kan dit liggen aan de vertaling waardoor bepaalde uitspraken niet goed meer overkomen. Dit kan enigszins afleidend werken, maar wanneer je hier aan gewend bent is dit totaal niet storend meer.
Een zeer sterk aspect is het verhaal is de verwevenheid tussen realiteit en de mythologie. De scheidingslijn is flinterdun waardoor het lastig is om onderscheidt te make tussen wat echt is en wat niet. De beschrijving van de omgeving en de legendes zijn tot in detail uitgewerkt waardoor je het voor je kan zien.
"Nee, een basajaun is echt, hij is een mensachtige van meer dan tweeënhalve meter lang met brede schouders, lang hoofdhaar en een behaard lichaam. Hij woont in de bossen, waarvan hij als beschermer deel uitmaakt.
...
Er is ook een geeft die wel wat wegheeft van de geesten uit Duizend-en-een-nacht. Bij ons is het een machtige, grillige, angstaanjagende vrouwelijke geest die Mari heet."
Hoewel de schrijfstijl iets is waar je wellicht even aan moet wennen, heeft Redondo een zeer sterkte thriller geschreven waarin werkelijkheid en legendes naadloos in elkaar over gaan. Gecombineerd met de gedetailleerde omschrijving van het Baskenland geeft dit een mysterieus en fascinerende sfeer, welke zich perfect leent voor de gruwelijke moorden. Een sterk debuut die zeker niet onderdoet voor de zittende thrillerelites.
Wanneer het tweede vermoorde meisje wordt aangetroffen op een plaats delict die compleet geënsceneerd is, krijgt de moordenaar al snel de bijnaam de Basajaun, een mythisch boswezen die volgens de legendes woont in de bossen. Een klopjacht is geopend.
In het begin moest ik enigszins wennen aan de schrijfstijl van Redondo. Mogelijk kan dit liggen aan de vertaling waardoor bepaalde uitspraken niet goed meer overkomen. Dit kan enigszins afleidend werken, maar wanneer je hier aan gewend bent is dit totaal niet storend meer.
Een zeer sterk aspect is het verhaal is de verwevenheid tussen realiteit en de mythologie. De scheidingslijn is flinterdun waardoor het lastig is om onderscheidt te make tussen wat echt is en wat niet. De beschrijving van de omgeving en de legendes zijn tot in detail uitgewerkt waardoor je het voor je kan zien.
"Nee, een basajaun is echt, hij is een mensachtige van meer dan tweeënhalve meter lang met brede schouders, lang hoofdhaar en een behaard lichaam. Hij woont in de bossen, waarvan hij als beschermer deel uitmaakt.
...
Er is ook een geeft die wel wat wegheeft van de geesten uit Duizend-en-een-nacht. Bij ons is het een machtige, grillige, angstaanjagende vrouwelijke geest die Mari heet."
Hoewel de schrijfstijl iets is waar je wellicht even aan moet wennen, heeft Redondo een zeer sterkte thriller geschreven waarin werkelijkheid en legendes naadloos in elkaar over gaan. Gecombineerd met de gedetailleerde omschrijving van het Baskenland geeft dit een mysterieus en fascinerende sfeer, welke zich perfect leent voor de gruwelijke moorden. Een sterk debuut die zeker niet onderdoet voor de zittende thrillerelites.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Kimmiej89
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
