Mooie hervertelling van de Arthur legende, maar iets te wollig

Ik heb al een flinke stapel boeken over Arthur gelezen, dus toen ik Lancelot in de boekenwinkel zag liggen, dacht ik: "die moet ik hebben". Het is interessant om het bekende verhaal vanuit het standpunt van Lancelot te lezen en ook om meer over zijn achtergrond en motivatie te weten te komen. Wat ik ook erg goed vind aan deze versie, is de realistische beschrijvingen van de vroege Middeleeuwen. We krijgen een goed beeld hoe de mensen leefden, hoe hun woonomgeving er uit zag en wat ze droegen. Bij woorden als koning, kasteel, vesting, harnas hebben we vaak een romantisch beeld en dat wordt in dit boek goed gecorrigeerd. Een zaal van een koning bijvoorbeeld was feitelijk niet meer dan een houten schuur, met een lekkend dak en rookgaten. En Arthur en zijn ridders (een woord dat niet voorkomt in dit boek) graven geulen en vellen bomen voor de herbouw van Camelot. Ze werken dus net zo hard mee in de modder.

Toch heb ik me door bepaalde delen heen geworsteld. De uitgebreide poetische beschrijvingen begonnen me op den duur tegen te staan en hielden het verhaal soms erg op. Ik betrapte mezelf er op dat ik pagina's diagonaal ging scannen, omdat ik ongeduldig werd.