Verlies van onschuld

Een indrukwekkend verhaal en mooi geschreven. Ik heb het met veel plezier en interesse gelezen!

In De Schommel vertelt Vera Oor over de (voor)oorlogse jaren in Nijmegen, aan de hand van het leven van de meisjes Tonnie en haar vriendin Maria. Het begint als ze vier jaar zijn en het verhaal eindigt op hun vijftiende, ten tijde van het bombardement op Nijmegen.
De Schommel verwijst naar het monument ‘De Schommel’ op het Raadhuishof te Nijmegen. Dit monument is opgericht ter nagedachtenis aan het bombardement op het centrum van Nijmegen op 22 februari 1944, waarbij meer dan 800 burgerdoden vielen.
De Schommel verwijst ook naar de schommel in de tuin van Tonnie en staat symbool voor de hechte vriendschap tussen Tonnie en haar buurmeisje Maria.

De meisjes groeien op in een liefdevol gezin en beleven een gelukkige jeugd. De ouders zijn niet rijk, maar ze hebben het goed en er is ruimte voor leuke uitstapjes, een keer wat lekkers, cadeautjes als er wat te vieren is, een nieuwe jurk als het nodig is. Alles verandert als de oorlog uitbreekt. Tonnie is een gevoelig meisje en de gebeurtenissen raken haar diep. De zorgen thuis nemen toe als haar broers te werk worden gesteld in Duitsland.
Het verhaal eindigt met het bombardement op Nijmegen. Tonnie en haar familie maken het bombardement van dichtbij mee. Nadien zal Tonnies leven nooit meer hetzelfde zijn.

Vera Oor heeft een verhaal geschreven dat dicht bij de mensen staat, met oog voor gevoelens, details, klein geluk en groot verdriet. Daarnaast heeft ze in het verhaal elementen uit de geschiedenis verweven, waardoor het boek diepgang krijgt. Zo vond ik het interessant om te lezen over de bouw van de Waalbrug en de totstandkoming van het Goffertpark.

Vera Oor schrijft beeldend en weet goed een sfeer neer te zetten:
“Vier slaapdronken koters lopen met hun vader door de donkere nacht naar de nachtmis. Het laatste restje warmte van het bed verdwijnt geleidelijk aan uit hun lijf. Gelukkig vriest het niet, maar de kou dringt wel door hun jassen heen.”
Tijdens het lezen kreeg ik vaak het gevoel alsof ik er zelf bij was. Terug was in die tijd, zelf bij Tonnie en haar familie aan tafel zat, zelf door de straten van het Nijmegen van toen dwaalde. Ook doorvoelde ik de onmacht wanneer je familiegeluk bedreigd wordt door krachten van buitenaf en besefte ik dat dit in de huidige tijd zomaar opnieuw kan gebeuren.

In De Schommel heeft Oor de onschuld van twee jonge meisjes en de ontstellende wreedheid van de oorlog samengesmeed tot één verhaal. Het leven van de meisjes was zo mooi en leek zo veelbelovend en dan opeens verandert alles. Een indrukwekkend en liefdevol portret van een normaal gezin in onzekere tijden.