Broederliefde Autobahn

Eén keer heb ik hardop gelachen tijdens het lezen van deze novelle (om de Frauenparkplatz en wat ze dan doen). Dat gebeurt me niet vaak als ik een roman lees. Ik dacht terug aan Joe Speedboot (2005), vermoedelijk door de combinatie van getroebleerde jongeren, humor en vaart. Misschien was dat ook het criterium van de jury, want afgelopen november koos de CPNB dat boek uit om gratis weg te geven. Dat sentiment kan de schrijver zomaar slim hebben aangevoeld en al die andere her en der gepikeerde literaire inzenders niet.

In elk geval lardeert hij de verhaallijn slim met een klein beetje filosofie, psychologie, astronomie en intertekstualiteit. Natuurlijk dringt 'Nooit meer slapen' van Hermans (1966) zich op, wel een beetje zoals tieners soms al kunnen koketteren met nihilistische oneliners. 'Steinheim' heet de reisbestemming van de drie: een bestaande plaats en dat vind ik gewoon grappig. Grappiger dan de poep en pieshumor. Ook jammer dat elke heteroman weer eens een flapdrol is.

Onder alle dood, inertie en genderkwesties wordt dit verhaal gedragen door de liefde tussen de hoofdpersonages, die ze soms op het doldwaze af aan elkaar laten merken. Gerwin van der Werf behandelt de Nederlandse taal beter dan bijvoorbeeld Anya Niewierra in De Nomade, ook een soort reisverhaal. Hopelijk leidt deze prijs uiteindelijk tot een nieuwe literaire stem en een rijk oeuvre.