Herkenbaar, vol emotie

Wat opvalt is dat er twee boeken in 1 kaft zijn: Het verhaal van Vera als kind en het verhaal van Vera als volwassene.
Tijdens het lezen wordt je van de ene emotie naar de andere gegooid. Ademloos lees je hoe kleine Vera opgroeit in een omgeving waar zij niets van begrijpt. Hoe ook op school de wereld haar 'anders' behandelt.
De volwassen Vera heeft de littekens van haar jeugd: rauwe angst voor haar geestelijke gezondheid en bindingsangst. Die neemt ze mee in de relatie met Lucien waarin ze is gevlucht en die haar meer en meer benauwd. Wanneer zij in contact komt met de getrouwde Nico, ziet zij hem als een houvast voor haar instabiele leven. Wanneer Nico besluit bij zijn vrouw weg te gaan, komt zijn liefde haar te dichtbij en wijst ze hem af.
Na 20 jaar samen te zijn geweest met Lucien, ontmoet zij diens halfbroer Aron en de aantrekkingskracht tussen beiden is zo ineens dat zij Lucien verlaat.
Wanneer Vera merkt dat zij zwanger is van Aron en Aron met dit bericht zielsblij is, lijkt haar leven volmaakt. Totdat Aron bij een motor ongeluk in Spanje omkomt en haar hele wereld ( weer) instort.
Wanneer zij dan Nico weer ontmoet, en haar dochtertje Nora geboren wordt, lijkt eindelijk het geluk voor haar gekomen te zijn....echter weet Esther Verhoef dit op de haar onnavolgbare manier, toch nog een verrassend en emotioneel einde te geven