Lezersrecensie
Beter dan het debuut
Edinburgh, 1849, Will Raven is nu volleerd arts en samen met Dokter Simpson zorgt hij voor de zieken in Edinburgh.
Sarah Fisher, nu Sarah Banks, getrouwd met dokter Banks heeft nu haar eigen huishouden, maar springt ook bij in de praktijk van dokter Simpson. Ze weet ook veel van medicijnen en de medische handelingen dus haar handen zijn meer dan welkom.
Als er verdachte sterfgevallen optreden, slaan Sarah en Will hun handen weer in een om de zaak op te lossen.
The way of all flesh heb ik gelezen en vond ik goed, af en toe langdradig, maar goed genoeg om dit deel wel op te pakken.
En heb er geen spijt van. Dit boek is in mijn ogen spannender, zit veel meer vaart in het verhaal en wordt eigenlijk nergens saai of langdradig.
Er gebeurd veel wat de lezer aan het lezen houdt en ook de tijd waarin het zich afspleeft vind ik goed beschreven. Je zit het zo voor je.
Opbouw naar het plot is ook goed, meerdere cliffhangers, maar de uiteindelijke dader was wel voorspelbaar.
Dat is toch wel een minpuntje, maar nam mij niet het plezier weg van het lezen.
Dit boek bewijst maar weer dat auteurs soms best een tweede kans verdienen met een vervolg, want The art of dying is in mijn ogen beter als deel 1.
4 sterren voor dit boek
Sarah Fisher, nu Sarah Banks, getrouwd met dokter Banks heeft nu haar eigen huishouden, maar springt ook bij in de praktijk van dokter Simpson. Ze weet ook veel van medicijnen en de medische handelingen dus haar handen zijn meer dan welkom.
Als er verdachte sterfgevallen optreden, slaan Sarah en Will hun handen weer in een om de zaak op te lossen.
The way of all flesh heb ik gelezen en vond ik goed, af en toe langdradig, maar goed genoeg om dit deel wel op te pakken.
En heb er geen spijt van. Dit boek is in mijn ogen spannender, zit veel meer vaart in het verhaal en wordt eigenlijk nergens saai of langdradig.
Er gebeurd veel wat de lezer aan het lezen houdt en ook de tijd waarin het zich afspleeft vind ik goed beschreven. Je zit het zo voor je.
Opbouw naar het plot is ook goed, meerdere cliffhangers, maar de uiteindelijke dader was wel voorspelbaar.
Dat is toch wel een minpuntje, maar nam mij niet het plezier weg van het lezen.
Dit boek bewijst maar weer dat auteurs soms best een tweede kans verdienen met een vervolg, want The art of dying is in mijn ogen beter als deel 1.
4 sterren voor dit boek
1
Reageer op deze recensie