Een samenspel van historie en psychologie en fictie

Dit verhaal moet het niet hebben van zijn plot; dat is namelijk niet erg sterk. De kracht ervan zit ’m in de thematiek en, nog meer, de multiperspectivische wijze waarop Buchenwald in beeld is gebracht. Vanuit het gezichtspunt van dader, slachtoffer en omstanders wordt beschreven wat er daarbinnen en -buiten gebeurde, wat een veelzijdige en, omdat veel aan gedegen onderzoek en historische bronnen is ontleend, ook een consciëntieuze, indringende weergave van het kamp oplevert. Dat is knap gedaan door Catherine Chidgey. Minder geslaagd is de keuze voor de afwisseling van brieven, fictieve dagboekfragmenten, registraties en bespiegelingen – al zijn ze dat alle feitelijk niet, onder meer de vorm klopt niet – waaruit de roman bestaat, want samen vormen ze een niet zo vloeiend geheel.

‘Wij hebben het geweten’ is een samenspel van historie en psychologie en fictie, met als resultaat een diepgaande, gewetensvolle oorlogsroman. Intrigerend!