Welkome verrassing

Ietwat huiverig begon ik op 20 juli in het boek De Verhalenverzamelaar. Het andere boek van Evie Woods dat ik las, De verborgen boekwinkel, was namelijk niet mijn verhaal en ik was bang dat dit boek wellicht ook niets voor mij zou doen.
Gelukkig had ik het bij het verkeerde eind en ik ben ontzettend blij dat ik De Verhalenverzamelaar een kans heb gegeven, want ik vind het een ontzettend mooi boek. De proloog van De Verhalenverzamelaar maakte mij direct nieuwsgierig naar het verdere verloop van het verhaal en ik vond het zelfs een beetje spannend om te lezen. Vervolgens lees je over Sarah en Anna die beiden hun eigen verhaallijn hebben. Deze sluiten mooi op elkaar aan. Echter, ik vond de reden dat Sarah naar Ierland vertrekt wel uit de lucht gegrepen en willekeurig gekozen. Sarah interesseert zich plots voor iets waar zij in mijn beleving eerder geen interesse voor heeft getoond. Het verhaal van Anna sprak mij een stuk meer aan en de verhaallijn van Sarah voelde voor mij op bepaalde punten meer als ondersteuning voor het verhaal van Anna. Toch integreerde de zoektocht van Sarah naar informatie over mythen en folklore mij genoeg om ook haar hoofdstukken geboeid te blijven lezen. Het heeft zelfs mijn interesse gewekt om meer informatie op te zoeken over de Ierse cultuur. Ik ben namelijk benieuwd in hoeverre Evie Woods, die zelf woonachtig is aan de westkust van Ierland, haar inspiratie heeft gehaald uit de daadwerkelijke mythen en folklore uit Ierland en wat haar eigen creatieve vrijheid is geweest.

Al met al heeft dit boek mij positief verrast en mijn interesse voor de Ierse cultuur aangewakkerd.

Ik raad dit boek aan als je:

Geïnteresseerd bent in verhalen over mythen en folklore.
Houdt van boeken met meer dan één verhaallijn.

Ik raad dit boek af als je:
Niet houdt van verhalen waarin het onmogelijke mogelijk wordt gemaakt.