Spannende toekomst thriller

Dankzij Hebban mocht ik dit boek lezen voor de Hebban buzz, dank daarvoor.

Voordat ik aan het boek begon heb ik eerst even goed de cover bekeken. Het is een mooie cover in rood/wit met afbeeldingen van Parijs, DNA-strengen en een injectiespuit die allerlei vragen oproepen. Samen met de tekst op de achterflap heb ik hoge verwachtingen van een spannende pageturner.

We maken kennis met het jaar 2045, waarin technologie een grote sprong maakt en robots een groot onderdeel uitmaken van ons leven.

“Serveerrobots zijn efficiënt, maar af en toe mis je toch de warmte van een echte ober.”

Romy Bell leidt een internationale organisatie die toezicht houdt op de ethische kaders bij medische ontwikkelingen. Een ideale en intelligente baby op bestelling mogelijk gemaakt door de indrukwekkende technologische evolutie is geen uitzondering meer in het jaar 2045. Maar bij een undercoveroperatie ontdekken Romy en haar team iets anders; een virus op maat. Een gepersonaliseerd virus geproduceerd door wie? Voor wie? Maar vooral waarom?
Er volgt een strijd tegen de klok om te voorkomen dat het virus slachtoffers eist.

Gedurende het boek gaan we mee op onderzoek met Romy en haar team om erachter te komen wat er precies aan de hand is en wie erachter zit. Het verhaal verplaatst zich tussen Parijs, Londen Aix-en-Provence en Oslo. Het verhaal is niet nagelbijtend spannend, maar wel zo spannend dat je door wil blijven lezen om erachter te komen wat er nu precies aan de hand is.
In het verhaal wordt er een aantal keren terugverwezen naar het eerdere boek met Romy Bell in de hoofdrol. Omdat ik het eerdere boek niet heb gelezen heb ik wel het gevoel wat achtergrond informatie te missen. Het verhaal was verder goed te volgen.

“Sinds de hyperloop tussen Londen en Parijs is gebouwd, kost het niet meer dan 25 minuten om van de ene naar de andere hoofdstad te reizen.”

De schrijfstijl van Steven van Belleghem is prettig en vlot. Ook is het beeldend geschreven waardoor de omschrijvingen van de toekomstige technische snufjes heel overtuigend overkomen. Ik zag al helemaal voor me hoe Romy instapte in de zelfrijdende auto, ze belde en vergaderde via de VR-bril en moest gniffelen om de vintage liften zoals wij die kennen.
Door de korte hoofdstukken en de vlotte schrijfstijl lees je lekker door het boek heen.

De personages die we leren kennen in het boek zoals Romy, Marie en Lieve, blijven een beetje oppervlakkig. Misschien komt dat ook wel omdat ik de informatie mis uit het eerdere boek.

Er wordt ook een vergelijking gemaakt met het gepersonaliseerde virus en Covid. Heel herkenbaar om te lezen.

Al met al las het boek lekker weg, maar had ik hogere verwachtingen qua spanning.
Hij krijgt van mij 3 sterren.