Het huis met de spiegels

In het huis met de spiegels word je door Milena meegenomen naar het huis van haar opa. Een prachtige villa met twaalf spiegels die in de centrale gang hangen en waar Milena deel van haar jeugd heeft doorgebracht. Tijdens het bezoek van Milena aan opa Michele wordt er in een oude put de restanten van een man gevonden. Deze vondst brengt Milena op een zoektocht naar de waarheid en naar haar oma, die al lang geleden is weggegaan.

Cristina Caboni neemt met haar bijzondere schrijfwijze mee in een verhaal zo gedetailleerd beschreven dat je er bijna zelf bij kan zijn. De omschrijving van de villa en van de prachtige Italiaanse kust brengt je in een vakantiegevoel zonder dat je er zelf voor op vakantie moet.

In een afwisseling van hoofdstukken waar je de ene keer mee mag kijken met Milena’s belevenissen en in andere met die van haar oma Eva toen zij nog jonger was wordt het verhaal langzaam ontrafeld. Maar waar Milena de hoofdpersonage is, is zij helaas een personage die niet sterk uitgewerkt is. Ze lijkt meer een voor de schrijfster nodige vertelpositie te zijn dan dat ze echt een rol speelt in het verhaal. Hiertegenover zijn opa Michelle en oma Eva beter uitgewerkt en is het meeleven met deze personages een stuk makkelijker.

De schrijfster staat bekend om haar romantische fictie. De romantiek tussen Eva en Michele is duidelijk in de aantal hoofdstukken waar we mee mogen lezen met hun avontuur. Voor Milena is er in het boek ook romantiek te vinden al lijkt deze er nogal plots ingegooid te zijn omdat het een romantisch verhaal moest zijn.

Hoewel ik met plezier dit boek heb mogen lezen is het geen succes geworden. Ik vond de uitwerking van het hoofdpersonage te matig en had liever een boek gelezen die geheel verteld werd vanuit Eva.