Mooie uitwerking van een bekend verhaal

Tessa Afshar staat wereldwijd bekend als auteur van christelijke romans. Geboren als aanhanger van het islamitisch geloof converteerde ze naar het christendom toen ze op haar veertiende naar Amerika verhuisde. Daar studeerde ze theologie en sindsdien schrijft ze christelijke romans die overal ter wereld geliefd zijn. Zo ook Prins van Perzië, vertaald door Lia van Aken, waarin Keren een belangrijke rol speelt.

De joodse Keren belandt door een serie aan ongelukkige gebeurtenissen in het huis van een vooraanstaand familielid. Hoewel ze niet gemaakt is voor het huishouden, blinkt ze uit in schrijven en mag ze onderwijs volgen met de zoons van haar nieuwe meester. Na een ongeluk wordt Keren met een belangrijke opdracht weggestuurd: ze moet een herdersjongen opleiden. Maar die herdersjongen blijkt belangrijker te zijn dan iemand zich had kunnen voorstellen en dat zet haar hele wereld op zijn kop.

Afshar heeft een sterke schrijfstijl die je als lezer makkelijk het verhaal in trekt. Ze bouwt haar fictie strak rond de Bijbelse verhalen, dus zelfs als je niet bekend bent met dit specifieke verhaal of zelfs helemaal niet gelovig bent, kun je dit boek prima volgen. De auteur gebruikt af en toe wat gedecoreerd taalgebruik, maar dat past prima in de tijdlijn en de setting van het verhaal, dus dat voegt zelfs toe aan de leeservaring.

'Je kunt de hand van het lot niet stoppen.'

Hoewel dit boek de lezer op een fijne manier kennis laat maken met dit Bijbelse verhaal, voelde de verhaallijn an sich heel gelijkmatig. Dat wil zeggen dat alle gebeurtenissen, of dit nu een achtervolging of een liefdesverklaring was, allemaal heel eentonig voelden. Er werd niet genoeg spanning opgebouwd om dat als lezer te kunnen voelen, maar gezien de godsdienstige thematiek in dit boek is het in te beelden dat je als auteur niet heel veel speling hebt. De focus lag in elke grote of belangrijke scène namelijk grotendeels op de liefde voor God en hoe Hij naar de personages zou kijken tijdens of na de gebeurtenissen.

De personages, ondanks dat ze allemaal duidelijk hun eigen rol hadden, konden in het begin van het verhaal nog wel eens te veel op elkaar lijken. Sommige namen verschilden weinig van elkaar, waardoor het lastig was de personages goed uit elkaar te houden. Ook voelde het vooral in de eerste paar hoofdstukken alsof we de personages maar oppervlakkig zouden kennen. Gelukkig bieden de personages met de grootste rollen, Keren, Jared en Artadates, de lezer de benodigde diepgang om zich goed aan het verhaal en de hoofdrolspelers te hechten.

Alles samengenomen is het een heel vermakelijk en leerzaam verhaal, maar het mist een spanningsboog die de nodige interesse voor de lezer behoudt. Wel betoont de schrijfstijl en de manier waarop ze met de Bijbelse verhalen omgaat de reden dat Tessa Afshar een hechte groep fans heeft.