Het was niet echt iets voor mij

Ik weet dat veel van jullie dit boek geweldig gaan vinden maar het was voor mij niet helemaal mijn ding. Dit kwam vooral omdat ik het hele boek niet echt een connectie kreeg met Cara en daardoor niet zo met haar meeleefde. De plot twist in het boek vond ik voorspelbaar, ik had zo gehoopt dat het nog een andere wending zou nemen. .

De schrijfstijl was heel leuk om te lezen, er was alleen iets wat me heel erg opviel, dit stoorde mij niet maar dit kan voor sommige misschien wel storend zijn. Tijdens gesprekken, zal de personage bijna altijd verwijzen naar de persoon tegen wie ze praten. Deze zijn enkele voorbeelden:
'Je bent een raar meisje, Cara'
'Ik kan hier niet over praten, Ren'
'Cara, alsjeblieft...'
Deze heb ik gevonden door het boek op een random pagina te openen, je komt ze overal tegen.

Hector was mijn favoriete personage in dit boek, ik denk dat ik liever dit verhaal zou gelezen hebben vanuit zijn perspectief. Ren en Fred waren ook wel leuk, ik had graag meer over hen verhaal gelezen.

De cover van dit boek is zo mooi en zet de sfeer van het verhaal in de Zwitserse Alpen.