Mooiiii

“Ik heet Addie. Ik ben elf jaar en ik ben autistisch. Niets om bang voor te zijn. Of je voor te schamen. Het hoort gewoon bij mij. Autistisch zijn is niet zoveel anders dan linkshandig zijn of kleurenblind. Het maakt dat we de wereld anders ervaren. En hoewel sommige mensen dat niet goed begrijpen, is het gewoon een stukje van wie ik ben. “

Na het uitkomen van het boek “Keedie” wilde ik eerst dit boek lezen. En wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb. Een onderwerp dat mijn interesse altijd wel heeft. Met werken in cluster 4 onderwijs is autisme iets waar ik dagelijks mee te maken krijg. Ik vond dit dat ook een heel treffend boek waarin de denkwijze van een meisje met autisme heel mooi verwoord wordt. En autisme blijft een spectrum stoornis waardoor het zich op vele manieren kan uiten. Toch wordt hier wel zeker een kern geraakt.

“Werken alle breinen zo? Misschien wel. Maar het mijne loopt steeds vast als er te veel tegelijk in moet.”

Het boek gaat over Addie. Zij heeft net als haar oudere zus Keedie autisme. Keedie heeft nog een tweelingzus Nina die geen autisme heeft. Addie heeft het niet makkelijk op school met een juf die haar niet begrijpt. Haar enige vriendin laat haar in de steek, maar ze krijgt er wel een andere voor terug. Wanneer op een dag het onderwerp heksen in de klas besproken wordt bijt Addie zich hier helemaal in vast. Ze wil wat doen voor de heksen die in het verleden werden vervolgd en gedood.

Wat fijn dat autisme op zo’n respectvolle manier besproken wordt. Zonder al te veel alleen maar in het negatieve te blijven hangen. Een mustread voor iedereen die een inkijkje wil krijgen in het leven met autisme. En ik ga snel door in het boek Keedie.

“Mijn opa zei altijd: mensen zoals ik waren vroeger misschien niet de meest sociale. En ook niet altijd de meest spraakzame. Maar terwijl anderen rond het vuur zaten te roddelen gingen wij op zoek naar stroom. Dat is wat mijn autisme is. Een soort vonk. Mijn autisme is niet altijd mijn superkracht. Soms is het moeilijk. Maar op de dagen dat alle dingen lijken te vonken en ik van alles zie wat anderen niet zien, dan vind ik het heerlijk.”