Ontroerend mooi

Op 15 juni was in België de première van de verfilming van Me before you ('Voor jou' in het Nederlands), geschreven door Jojo Moyes. Na lang aandringen van mijn zus, en de film in het vooruitzicht besloot ik eindelijk het boek te lezen - het ligt namelijk al meer dan een jaar in onze boekenkast.

De eerste vraag die ik aan mezelf stelde na het lezen van het boek: wordt het boek terecht de hemel ingeprezen? Ja! Het is een mooi en ontroerend boek waar een traantje wegpinken niet onmogelijk is. Het boek is niet zo luchtig als verwacht door onderwerpen zoals verlamming, euthanasie, verkrachting, ... De diepgang wordt wel afgewisseld met de luchtige humor van zowel Louisa als van Will.

Het boek werd geschreven vanuit verschillende standpunten, het verhaal begint me Will en wordt nadien vertelt door (voornamelijk) Louise en Will, Nathan (Will zijn verzorger), Louise haar zus en Will zijn moeder. Op deze manier leer je alle personages beter kennen.

In die 400 pagina's zie je hoe de personages groeien en hoe ze elkaar beïnvloeden. Ongeacht de zwaardere onderwerpen heeft Jojo Moyes een geloofwaardig verhaal geschreven dat je met plezier leest en je tot het einde duwt omdat het zo makkelijk en vlot leest.

Het enige jammere aan het boek? De korte tijd die Louisa en Will samen hebben, het einde van het boek gaat ineens zeer snel, waardoor dit echt op je inhakt. Misschien dat het aan mij lag, maar ondanks dat ik wel een idee had over hoe het boek ging eindigen sloeg het toch in als een bom...
Ik vind het jammer dat ik zo lang gewacht heb om dit boek te lezen… Maar! Door dit wachten ligt het vervolg ‘Een leven na jou’ al klaar in onze boekenkast om gelezen te worden. Hopelijk is dit vervolg even goed als ‘Voor jou’!