Lezersrecensie
Book review | De Helse Creaties: De Ijzeren Prins van Cassandra Clare
25 juli, 2021
Auteur: Cassandra Clare
Gepubliceerd op: 25 juli 2021
Reviewer: Luna Van den Borre
Genre: Fantasie, Jonge volwassenen, Romantiek
"Ze zeggen dat tijd alle wonden heelt, maar dat veronderstelt dat de bron van het verdriet eindig is"
Heb je je ooit voorgesteld dat je door de donkere, maar prachtige straten van Londen dwaalt op een mistige nacht waar monsters en demonen in het donker lokken? Ondergedompeld worden in een wereld vol mystiek en zoet geweld, waar niets is wat het lijkt? De zestienjarige Tessa Gray moet het allemaal doorstaan. Voorheen werd Tessa in een wereld gegooid die ze niet eens kende, maar naarmate de tijd verstreek en banden werden gecreëerd, leerde ze alles wat ze moest weten om niet alleen zichzelf te beschermen, maar ook de mensen die haar dierbaar zijn. Maar hoewel Tessa midden in alle gedaantewisselingen en drama zit, is ze verweven met niet slechts één, maar met twee jongens. En dat is niet alles.
Het vervolg op De Ijzeren Engel, De Ijzeren Prins, is een van de beste vervolgen die ik ooit heb gelezen. Meestal is het tweede boek naar mijn mening veel minder goed dan het eerste. Deze keer was het echter het beste vervolg dat we ons konden wensen. Natuurlijk vind ik boek 1 nog steeds beter, maar ik kan niet ontkennen dat De Ijzeren Prins bijna net zo goed is als het vorige boek. Clare heeft dit heel goed gedaan! We kregen ook meer tijd om alle personages beter te leren kennen, wat een aangename toevoeging was aan het verhaal.
We weten al dat het verhaal zich afspeelt in het Victoriaanse Londen, een tijd van welvaart en revolutie. Het is leuk om kleine gedetailleerde referenties over deze tijd in het verhaal te zien opduiken. Natuurlijk hebben we de kleding, de koetsen en dat soort dingen, maar het is vooral de manier van denken die echt naar voren komt. We krijgen te zien hoe Tessa Gray niet alleen als persoon, maar ook als vrouw groeit. Ze is dapper, intelligent en heeft de meest zorgzame ziel, maar bovendien heeft ze de geest van een 19e-eeuws meisje. Dingen die normaal lijken voor onze manier van denken, ziet ze soms als ongepast en als ze de toen-hedendaagse manier van denken gaat doorbreken, zorgt ze ervoor dat ze erover nadenkt voordat ze ermee doorgaat. Een ander voorbeeld is de manier waarop ze haar ervaring met haar opleiding beschrijft; hoe de kleren 'ongeschikt' voelden voor een meisje. Maar hoewel vrouwen in zekere zin 'onderdrukt' zijn, kan niemand Tessa Gray naar beneden halen. Trouwens, het Instituut heeft een veel lossere manier van handelen zoals Jem en Will al zeiden.
Vervolgens hebben we de band tussen Tessa, Will en Jem. Terwijl Tessa en Jem met de minuut naar elkaar toe groeien, probeert Will een manier te vinden om zijn vloek op te heffen, zodat hij zijn ware gevoelens voor Tessa kan tonen. Haar relatie met beide jongens verdiept zich op een levensveranderend niveau, maar haar hart zoekt verlangen op verschillende plaatsen; of moet ik zeggen verschillende personen. Jem verklaart zijn liefde voor Tessa door een nogal romantische en impulsieve manier van ten huwelijk vragen. Hoewel ik dol ben op de relatie die Jem en Tessa delen, kan niets tegen de sensuele en pure balkonscène in. Ook al heeft Tessa haar beslissing genomen, ik denk nog steeds dat ze Will een kans moest geven. Natuurlijk heeft Will arrogantie getoond en afstand van haar genomen, toch kunnen we hem allemaal zien bezwijmen over Tessa.
Terwijl Tessa met de minuut meer in de war raakt over haar gevoelens voor de twee jongens, kan ze de langdurige vriendschap tussen Jem en zijn parabatai niet vergeten. Met Wills moed, Jems tederheid en Tessa's goede hart is deze 'love triangle' een van de beste die ik ooit heb gezien. En dat komt van iemand die 'love triangles' haat. Hoewel het de beste 'triangle' is, is het ook een moeilijke; ze moet uitzoeken waar ze staat voordat ze iemand's hart breekt.
Een ander liefdesverhaal dat bloeit is dat van Sophie en Gideon. Ik hou van deze twee! Ik vond het leuk dat Sophie meer een plot kreeg en een echte liefde ontwikkelde. Ze heeft het echt verdiend. Eerlijk gezegd zie ik een lichte overeenkomst tussen het liefdesverhaal van Tessa en Will en dat van Sophie en Gideon. Zowel Sophie als Tessa zijn lieve meiden die eerst aan andermans gevoelens proberen te denken. Ze worden allebei verliefd op een stoere schaduwjager die iedereen als slecht beschouwt. Je kunt niet ontkennen dat Will en Gideon niet zo geliefd zijn bij de rest van de schaduwjagers. Misschien iets minder Gideon, gezien het feit dat Benedict Lightwood zijn vader is, maar er zijn ook veel mensen die een hekel aan hem hebben.
Over het algemeen is dit een solide verhaal met zoveel romantiek, avontuur en fantasie dat het er één is om nooit te vergeten. Het is een van de meest aangrijpende, hartverscheurende verhalen die ik tot nu toe heb gelezen en ik hoop dat anderen dit ook zullen vinden.
Mijn beoordeling: ★★★★☆
Auteur: Cassandra Clare
Gepubliceerd op: 25 juli 2021
Reviewer: Luna Van den Borre
Genre: Fantasie, Jonge volwassenen, Romantiek
"Ze zeggen dat tijd alle wonden heelt, maar dat veronderstelt dat de bron van het verdriet eindig is"
Heb je je ooit voorgesteld dat je door de donkere, maar prachtige straten van Londen dwaalt op een mistige nacht waar monsters en demonen in het donker lokken? Ondergedompeld worden in een wereld vol mystiek en zoet geweld, waar niets is wat het lijkt? De zestienjarige Tessa Gray moet het allemaal doorstaan. Voorheen werd Tessa in een wereld gegooid die ze niet eens kende, maar naarmate de tijd verstreek en banden werden gecreëerd, leerde ze alles wat ze moest weten om niet alleen zichzelf te beschermen, maar ook de mensen die haar dierbaar zijn. Maar hoewel Tessa midden in alle gedaantewisselingen en drama zit, is ze verweven met niet slechts één, maar met twee jongens. En dat is niet alles.
Het vervolg op De Ijzeren Engel, De Ijzeren Prins, is een van de beste vervolgen die ik ooit heb gelezen. Meestal is het tweede boek naar mijn mening veel minder goed dan het eerste. Deze keer was het echter het beste vervolg dat we ons konden wensen. Natuurlijk vind ik boek 1 nog steeds beter, maar ik kan niet ontkennen dat De Ijzeren Prins bijna net zo goed is als het vorige boek. Clare heeft dit heel goed gedaan! We kregen ook meer tijd om alle personages beter te leren kennen, wat een aangename toevoeging was aan het verhaal.
We weten al dat het verhaal zich afspeelt in het Victoriaanse Londen, een tijd van welvaart en revolutie. Het is leuk om kleine gedetailleerde referenties over deze tijd in het verhaal te zien opduiken. Natuurlijk hebben we de kleding, de koetsen en dat soort dingen, maar het is vooral de manier van denken die echt naar voren komt. We krijgen te zien hoe Tessa Gray niet alleen als persoon, maar ook als vrouw groeit. Ze is dapper, intelligent en heeft de meest zorgzame ziel, maar bovendien heeft ze de geest van een 19e-eeuws meisje. Dingen die normaal lijken voor onze manier van denken, ziet ze soms als ongepast en als ze de toen-hedendaagse manier van denken gaat doorbreken, zorgt ze ervoor dat ze erover nadenkt voordat ze ermee doorgaat. Een ander voorbeeld is de manier waarop ze haar ervaring met haar opleiding beschrijft; hoe de kleren 'ongeschikt' voelden voor een meisje. Maar hoewel vrouwen in zekere zin 'onderdrukt' zijn, kan niemand Tessa Gray naar beneden halen. Trouwens, het Instituut heeft een veel lossere manier van handelen zoals Jem en Will al zeiden.
Vervolgens hebben we de band tussen Tessa, Will en Jem. Terwijl Tessa en Jem met de minuut naar elkaar toe groeien, probeert Will een manier te vinden om zijn vloek op te heffen, zodat hij zijn ware gevoelens voor Tessa kan tonen. Haar relatie met beide jongens verdiept zich op een levensveranderend niveau, maar haar hart zoekt verlangen op verschillende plaatsen; of moet ik zeggen verschillende personen. Jem verklaart zijn liefde voor Tessa door een nogal romantische en impulsieve manier van ten huwelijk vragen. Hoewel ik dol ben op de relatie die Jem en Tessa delen, kan niets tegen de sensuele en pure balkonscène in. Ook al heeft Tessa haar beslissing genomen, ik denk nog steeds dat ze Will een kans moest geven. Natuurlijk heeft Will arrogantie getoond en afstand van haar genomen, toch kunnen we hem allemaal zien bezwijmen over Tessa.
Terwijl Tessa met de minuut meer in de war raakt over haar gevoelens voor de twee jongens, kan ze de langdurige vriendschap tussen Jem en zijn parabatai niet vergeten. Met Wills moed, Jems tederheid en Tessa's goede hart is deze 'love triangle' een van de beste die ik ooit heb gezien. En dat komt van iemand die 'love triangles' haat. Hoewel het de beste 'triangle' is, is het ook een moeilijke; ze moet uitzoeken waar ze staat voordat ze iemand's hart breekt.
Een ander liefdesverhaal dat bloeit is dat van Sophie en Gideon. Ik hou van deze twee! Ik vond het leuk dat Sophie meer een plot kreeg en een echte liefde ontwikkelde. Ze heeft het echt verdiend. Eerlijk gezegd zie ik een lichte overeenkomst tussen het liefdesverhaal van Tessa en Will en dat van Sophie en Gideon. Zowel Sophie als Tessa zijn lieve meiden die eerst aan andermans gevoelens proberen te denken. Ze worden allebei verliefd op een stoere schaduwjager die iedereen als slecht beschouwt. Je kunt niet ontkennen dat Will en Gideon niet zo geliefd zijn bij de rest van de schaduwjagers. Misschien iets minder Gideon, gezien het feit dat Benedict Lightwood zijn vader is, maar er zijn ook veel mensen die een hekel aan hem hebben.
Over het algemeen is dit een solide verhaal met zoveel romantiek, avontuur en fantasie dat het er één is om nooit te vergeten. Het is een van de meest aangrijpende, hartverscheurende verhalen die ik tot nu toe heb gelezen en ik hoop dat anderen dit ook zullen vinden.
Mijn beoordeling: ★★★★☆
2
Reageer op deze recensie
