Glazen bol effect, knap!

Het verhaal speelt zich af in een tijd van onrust, een mysterieus virus waart rond in Nederland, een virus dat van dier naar mens wordt overgedragen. De mens gaat huisdieren meer en meer wantrouwen, zij die geen afscheid willen nemen van hun huisdieren, besluiten te vluchten naar veiliger oorden.

Arjen heeft, kort voor zijn vertrek, zijn relatie met tandarts, Sophie Duval, welk als raadslid in Hoorn aan de wieg van het burgerinitiatief BPL, een soort kliklijn voor mensen die er nog huisdieren op na houden, verbroken.
Li, een dakloze en baasje van Fred de fret, zoekt opvang voor de winter weg van haar ouders en het verdriet om haar zusje.
Li noch Arjan vertrouwen de leiding van het kamp. Ze gaan hun dieren opzoeken en slaan samen op de vlucht. Tijdens deze vlucht doen ze bizarre ontdekkingen en komen zo terecht bij Ben.

Na een kort verblijf in zijn huis, wordt Kamp Alpha, een diervriendelijke leefomgeving, hun nieuwe verblijfplaats. Daar lijkt de situatie prachtig en ideaal, maar de gemaakte vriendelijkheid wekt argwaan bij de twee.
Er wordt hen een huisje beloofd waarin ze samen kunnen zijn en wat ze delen met Maan en Dani, twee zusjes.
Li krijgt de verrassing van haar leven wanneer ze plotseling oog in oog staat met haar vader, die de leiding over het kamp blijkt te hebben.
Li wacht in het huisje echter tevergeefs op de beloofde komst van Arjen….

Het verhaal is zeer actueel (covid-19 virus verovert de aarde), beklemmend en intrigerend, de geschetste situatie angstaanjagend, de hoofdrolspelers sympathiek.
Het hele verhaal neigt naar de huidige realiteit, knap van de schrijfster dit.
Een open einde.....een vervolg?
Het boek leest erg vlot, de spanning zit er goed in en het zet je aan tot nadenken: Hoe ver kan je de overheid vertrouwen? In welke mate worden we bespeeld? Het is een ijzersterk, huiveringwekkend beeld van onze hedendaagse samenleving. Het doet ons ook nadenken over de verhouding tussen mensen en dieren.

De personages zijn goed uitgediept. Ze laten je niet los. Dit boek heeft me doen huiveren en nadenken tegelijk.

Chapeau, een 5 sterren verhaal!