Een totaal uniek boek dat helaas niet voor iedereen is

In een heel uniek boek vertelt Claire-Louise Bennett over een de groei ik-persoon - waarvan we de naam nooit leren - tot schrijfster.

Literatuur is meer dan een rode draad in het boek dat verder niet echt een plot lijkt te hebben. Het boek is flink doorspekt van verwijzingen naar literatuur. Soms subtiel, maar vaker nog zijn boeken het hoofdonderwerp. Het is mooi hoe het opgroeien/ontwikkelen van het personage gepaard gaat met ook het rijpen van de ik-persoon als lezer en schrijver.

Maar meer nog dan het (ontbrekende) verhaal of de ik-persoon is het de schrijfstijl van Bennett die dit boek zo origineel maakt. Hoewel niet mijn smaak, kan ik niet anders van bewondering hebben voor deze schrijfstijl. Het is anders dan anders hoe het niet erg vertellend en verhalend is, maar juist de gedachtenpatronen volgt zoals je die zelf ook kan hebben. Met veel zijsporen, herhalende gedachten, associaties, etc.

Daarmee leest het zowel niet als toch ook wel makkelijk weg. Enerzijds zijn dat soort gedachtestromen makkelijk te volgen, omdat je die zelf ook in je hoofd hebt. Maar voor veel lezers - waaronder ik en ook de meeste anderen uit onze boekenclub - is het vooral onprettig om zo'n collage-achtige vertelling met veel zijsprongen en gedachten te blijven volgen. Het boek heeft al geen duidelijk plot en met deze vertelvorm van eindeloze gedachtestromen kan het lastig zijn om bij de rode draad en het verhaal te blijven. Het verspringende en collage-achtige karakter van het boek zijn daarmee erg uniek en origineel te noemen, maar kunnen ook pittig zijn om te lezen.

Jammer genoeg is het soms wat worstelen om door de vertelstijl heen te komen. Maar laat dat je niet weerhouden om de mooie passages, vergelijkingen en zinnen tot je te nemen. Nog nooit een verband gezien tussen lippenstift en menstruatiebloed? Na dit boek voor altijd! En wat dacht je van dit soort pareltjes? ‘We verwarden het leven met de literatuur en begingen de fout te geloven dat alles wat er om ons heen gebeurde ons iets vertelde...’ (p.205)

Kortom, Kassa 19 van Bennett is een totaal uniek en origineel boek dat helaas door de bijzondere schrijfstijl ook pittig is om te lezen. Daarmee zal dit boek niet bij iedereen in de smaak vallen - ik was zelf niet enthousiast over deze stijl - maar staat je wel een bijzondere leeservaring te wachten.