Veelgelaagd

Met ‘Meisje aan de overkant’ neemt André Van Butsel je mee naar het magische jaar 1969. Het verhaal begint als een schelmenroman, heeft kroniekachtige trekjes en een uitbundige schrijfstijl. Met verrassende metaforen en oervlaamse uitdrukkingen wordt het hele verhaal door gerefereerd aan films, filmsterren, strips, feuilletons, weermannen en nieuwslezers die iedere Vlaamse babyboomer zich moeiteloos voor de geest kan halen. Er is een ontegensprekelijke Vlaamse ‘couleur locale’ die erg herkenbaar is. De auteur doet geen enkele moeite politiek correct te willen zijn en portretteert de mensen - mannen, vrouwen en kinderen - zoals ze zijn, helemaal passend in die tijdgeest. Het afkalvende katholicisme, de ontvoogding van pastoor, notaris en schoolmeester is al een tijd ingezet en we zien de hoofdpersoon René, in de beste literaire traditie, veranderen van een kwezelachtige bonenstaak via een noodgedwongen ontbolstering tot een jongvolwassene die heel wat te behappen krijgt in de zomer van 1969.
De schrijfstijl is, zoals gezegd uitbundig zonder echt barok te zijn. Van Butsel trekt alle registers open en zijn parabolen, vergelijkingen en metaforen zijn ontroerend, grotesk, knotsgek en bijwijlen wijs. Ondanks de eerder genoemde niet-politieke correctheid zitten er echter sterke vrouwen in dit verhaal; de schrijver is echter zo slim dit bijna als een fait divers mee te geven en niet als een raison d’être. Dit geeft het verhaal een flinke stoot geloofwaardigheid, hoe onwaarschijnlijk tegen het einde de loop der gebeurtenissen zich ook ontwikkelt.
Wie ‘Meisje aan de overkant’ begint te lezen, zet het beste zijn of haar verwachtingen op een laag pitje. Op iedere pagina wordt de ene keer steels, de andere keer brutaal tegen de conventies van de klassieke roman geschopt. Het resultaat is een flamboyante reis door een stuk doorregen Vlaamse eigenheid met universele allures. Dit is een boek waaraan je begint om het pas weg te leggen als je het woord ‘Einde’ leest.
Niet alle vragen worden beantwoord op het einde en open eindes zijn vaak onbevredigend. Hier is het echter zo goed op zijn plaats dat geen enkel ander einde zou voldaan hebben. André Van Butsel heeft een opmerkelijk, veelgelaagd verhaal geschreven dat zich niet gemakkelijk laat vangen onder één noemer. Eerder werd al ‘kroniek’ aangehaald. Het kan ook een liefdesverhaal zijn, een saga, een thriller, een cold case … Kortom, ‘Meisje aan de overkant’ is eten en drinken en dessert voor de liefhebber van gespierde, geïnspireerde romans. Een aanrader.