Lezersrecensie
Barzûl Paolini!
Ondertussen op mijn Instagram boekenpagina al een behoorlijk lange recensie uit de vingers gekregen. Er kan er nog wel eentje bij! - Maar deze zonder spoilers ;)
Waarom Barzûl? Omdat Paolini het lef had om ons een mooie 12 jaar te laten wachten op Murtagh. Ja, ik weet het, dat kleine boekje met shortstories kwam er tussen maar echt terug gekatapulteerd werden we niet naar Alagaësia. Tot nu. "We did our waiting, 12 years of it!"... twas nu misschien niet in Azkaban maar het scheelde toch niet veel ;) Maar het wachten? Dat was het zeker waard!
Het begin begon wat stroef, we moesten er weer wat inkomen met de verschillende termen in de oude taal en de schrijfstijl van Paolini. Maar gelukkig kwam mij al veel terug dagen. "Aha, juist ja *naam *, dat was die die Eragon daar is tegengekomen en zus en zo.." ooh en die plaats die ligt daar op de kaart (die trouwens vreemd genoeg ontbrak in mijn boek.)" en "omg, ja ik weet de vertaling nog van dat woord in de Oude Taal!" zijn maar enkele van de voorbeelden die na enkele hoofdstukken toch weer de leesvlam in mij aanwakkerden. En gelukkig maar. +500 pagina's puur avontuur, spanning en nostalgie, wat wil een mens nog meer!
Er is wel een verandering merkbaar in de schrijfstijl van Paolini. Daar waar hij een jonge gast was bij Eragon is hij nu duidelijk een verweerd schrijver geworden die niet bang is om wat bloederigheid (want ja, daar is er behoorlijk veel van in Murtagh - tot zover de spoiler, als je het al zo kan noemen. BLOED jongens, BLOED.) in zijn verhalen te steken. Nu enkel de romance nog wat opkrikken om te kunnen evenaren met Sarah j. Maas & consoorten en we zijn weer helemaal verslaafd ;) - Is dat wel nodig hoor ik lezers hier al vragen, wel ; ja, in mijn opinie wel, maar opnieuw, dat is mijn opinie bij een boek dat nog net dát tikkeltje meer mocht hebben om mijn boek van het jaar, Iron Wing, van de troon te stoten. Lezers van Murtagh zijn ondertussen ook wel wat meer gewend denk ik dan...
Al bij al heb ik zeker genoten van de hereniging na 12 jaar en kijk ik uit naar het volgende deel dat, hopelijk, niet meer zo lang op zich zal laten wachten!
Atra gülai un ilian tauthr ono un atra ono waíse sköliro frá rauthr.
Waarom Barzûl? Omdat Paolini het lef had om ons een mooie 12 jaar te laten wachten op Murtagh. Ja, ik weet het, dat kleine boekje met shortstories kwam er tussen maar echt terug gekatapulteerd werden we niet naar Alagaësia. Tot nu. "We did our waiting, 12 years of it!"... twas nu misschien niet in Azkaban maar het scheelde toch niet veel ;) Maar het wachten? Dat was het zeker waard!
Het begin begon wat stroef, we moesten er weer wat inkomen met de verschillende termen in de oude taal en de schrijfstijl van Paolini. Maar gelukkig kwam mij al veel terug dagen. "Aha, juist ja *naam *, dat was die die Eragon daar is tegengekomen en zus en zo.." ooh en die plaats die ligt daar op de kaart (die trouwens vreemd genoeg ontbrak in mijn boek.)" en "omg, ja ik weet de vertaling nog van dat woord in de Oude Taal!" zijn maar enkele van de voorbeelden die na enkele hoofdstukken toch weer de leesvlam in mij aanwakkerden. En gelukkig maar. +500 pagina's puur avontuur, spanning en nostalgie, wat wil een mens nog meer!
Er is wel een verandering merkbaar in de schrijfstijl van Paolini. Daar waar hij een jonge gast was bij Eragon is hij nu duidelijk een verweerd schrijver geworden die niet bang is om wat bloederigheid (want ja, daar is er behoorlijk veel van in Murtagh - tot zover de spoiler, als je het al zo kan noemen. BLOED jongens, BLOED.) in zijn verhalen te steken. Nu enkel de romance nog wat opkrikken om te kunnen evenaren met Sarah j. Maas & consoorten en we zijn weer helemaal verslaafd ;) - Is dat wel nodig hoor ik lezers hier al vragen, wel ; ja, in mijn opinie wel, maar opnieuw, dat is mijn opinie bij een boek dat nog net dát tikkeltje meer mocht hebben om mijn boek van het jaar, Iron Wing, van de troon te stoten. Lezers van Murtagh zijn ondertussen ook wel wat meer gewend denk ik dan...
Al bij al heb ik zeker genoten van de hereniging na 12 jaar en kijk ik uit naar het volgende deel dat, hopelijk, niet meer zo lang op zich zal laten wachten!
Atra gülai un ilian tauthr ono un atra ono waíse sköliro frá rauthr.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van margo-delecluyse
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
