Andere kant van het verhaal

Frankfurt, 1963. Eva is tolk Pools en wordt gevraagd om bij de beroemde Auschwitzprocessen te vertalen. Door te helpen met de getuigenverklaringen krijgt ze de verschrikkelijkste verhalen te horen over de oorlog, over het kamp Auschwitz waar zij tot dan toe niets over wist. Haar beeld van de oorlog verandert totaal.

Eva woont nog thuis bij haar ouders, zus en jongere broertje. Haar ouders zijn niet blij dat ze vertaalt bij de processen, ook al snapt Eva niet precies waarom. Ook haar verloofde Jürgen wilt liever dat ze ermee ophoudt. Maar Eva zet door en komt meer te weten over wat er in dat kamp gebeurd is en wie daarmee te maken heeft gehad.

Het duurde even, voordat ik in het verhaal zat. Dit kwam vooral, doordat het boek uit vier delen bestond en niet zozeer uit hoofdstukken, wat ik toch wel prettiger vind lezen. Ook kwamen er meerdere verhaallijnen in het boek voor; de een wat zinvoller dan de ander. De verhaallijn over Eva’s zus Annegret bijvoorbeeld droeg naar mijn mening niet heel veel bij aan het verhaal.

De schrijfstijl vond ik op zich wel prettig en halverwege het boek wilde ik toch wel heel graag het boek uitlezen om te weten hoe het met iedereen zou aflopen, hoewel het einde niet echt spectaculair was. Desondanks was het interessant om te lezen hoe onwetend sommige Duitsers na de Tweede Wereldoorlog waren en om de andere kant van het verhaal te lezen. Van mij had er meer focus daarop gemogen.

Ik vond het boek wel aardig voor tussendoor, maar ik zou het niet snel nog een keer willen lezen. Het boek zal het denk ik beter doen als mini-serie. Tenslotte heeft de auteur twee goede tv-series geschreven die zich afspelen in de jaren zestig van Duitsland, Ku’damm 56 en Ku’damm 59. Ik geef het boek drie sterren.