Personages komen niet tot leven

Kreeg het boek cadeau en wilde graag een boek van deze schrijfster lezen. Het thema is sympathiek. De immigrant die als huisschilder moet werken, overal opmerkelijke situaties aantreft en confidenties te horen krijgt. Mooi dat hij alleen goed wil doen en geen kwaad kent. Maar wat treft hij als vreemdeling zoal aan in dat stuk van België? Helaas veel steriotiepen. Nergens worden relaties geloofwaardig, bijvoorbeeld de liefde tussen Alphonse en Kat. Dat is misschien ook niet de bedoeling. We moeten iets van vervreemding voelen, dat we wonen in een versnipperde wereld, zonder verbanden en daardoor doelloos handelen. Oké, maar waarom dan zo clichématig? Een schrijfster die rust zoekt voor haar werk, een vrouw die zich laat verleiden door een werkman op de trap, het flauwe verhaal dat daarover geschreven wordt en de rol die dat verder speelt in het plot. De ouders van Kat zijn ook al zo erg. Natuurlijk bestaan zulke mensen, maar ik zag het aankomen en kon het op een gegeven moment niet meer waarderen. Alleen Alphonse blijft sympathiek, maar ik had geen gevoel bij het lot dat hem uiteindelijk gegund wordt. Voor mij is het een gemiste kans dat de thematiek niet beter is uitgewerkt.