Sterke aanvulling op de Liese Meerhout reeks

Liese Meerhout is nog steeds aan het herstellen van het schietincident waarvan ze een jaar geleden het slachtoffer werd. Omdat ze nog niet geschikt verklaard is voor actieve dienst, mag ze enkel halftijds kantoorwerk verrichten. Die beperkte inzetbaarheid vreet aan haar. Gelukkig kan ze 's avonds de zinnen wat verzetten door haar vriend Matthias te helpen in zijn restaurant. Maar zelfs daar laat het noodlot haar niet met rust: wanneer ze een koppel uitgeleide doet, kijkt de vrouw haar indringend aan en fluistert smekend: "Red mij!"

Hoewel Liese officieel geen onderzoeksdaden mag stellen, besluit ze de regels te negeren en op eigen houtje uit te zoeken wat er aan de hand is. Kort na de bizarre oproep wordt in een bos het lichaam gevonden van een jonge priester in spe – opgehangen aan een boom, omringd door zilveren munten. Plaatsvervangend hoofdcommissaris Michel Masson leidt het onderzoek, dat al gauw een sinistere wending neemt. Want nog voor het team bekomen is van deze ontdekking, wordt er opnieuw een lichaam gevonden. Het is de vrouw uit het restaurant. Knielend, opnieuw met religieuze symboliek.

“Een dodelijke biecht” is het 21ste deel in de succesvolle Liese Meerhout-reeks van Toni Coppers, ditmaal opnieuw in samenwerking met zijn vrouw Annick Lambert. Ondanks het hoge aantal boeken blijft deze reeks fris aanvoelen. Het auteursduo weet de balans tussen spanning, psychologie en emotie telkens opnieuw knap te bewaren. Ook dit verhaal grijpt je vast vanaf de eerste pagina: niet alleen door de misdaden, maar vooral door de innerlijke strijd van hoofdpersonage Liese.

De schrijfstijl is vlot en toegankelijk, met een heldere opbouw en goed gedoseerde spanning. De kracht van deze roman ligt in de diepte die de auteurs geven aan Lieses psychologische en fysieke herstelproces. Migraineaanvallen, momenten van paniek, twijfels over haar toekomst en haar waarde als rechercheur: het wordt allemaal treffend en invoelbaar beschreven. De lezer voelt haar frustratie, haar kwetsbaarheid, maar ook haar koppigheid en doorzettingsvermogen.

In dit boek ligt de nadruk iets minder op het politiewerk zelf en meer op Lieses persoonlijke worsteling: haar strijd om weer controle te krijgen over haar leven, om terug van betekenis te zijn binnen het team, de slachtoffers én voor zichzelf. De impact daarvan op haar relatie met Matthias – die haar liefst helemaal uit de gevarenzone wil houden – wordt eveneens mooi en realistisch uitgewerkt.

Wat ik daarnaast sterk vond, is hoe de auteurs het thema van het biechtgeheim durven aan te snijden. Wat als iemand via de biecht kennis krijgt van een misdaad, maar daar wettelijk niets mee mag doen? Kun je dan nog in je eigen geweten geloven? De ethische vragen die dit oproept, maken dit boek extra gelaagd. Toni & Annick schuwen gevoelige thema’s niet, en dat siert hen. Ook misbruik binnen de kerk komt subtiel, maar indringend aan bod.

“Een dodelijke biecht” is een sterke aanvulling op de reeks, waarin niet alleen de plot maar vooral het innerlijke conflict van de hoofdpersonages centraal staat. Een aanrader voor wie houdt van thrillers met diepgang én herkenbare menselijke kwetsbaarheid.

Ik ben ontzettend benieuwd wat de toekomst nog zal brengen voor Liese en Masson.