jonge tieners in nood

"Met iedere centimeter kreeg het verdriet een ander gezicht, een ander verhaal, medelijden dat onder Jacinto's huid kroop, als jeuk waar hij niet aankon."

Dit is het eerste boek dat ik van Olga Ponjee lees en ze neemt ons mee in een verhaal dat zich kennellijk in Nederland afspeelt, niet nu want een tijd staat er niet in het verhaal maar ...binnen 15 jaar ...7 jaar ...3 jaar ...1 jaar... volgende maand ??? wie weet?

Het boek heeft een heel mooie cover en de rode letters trekken je aandacht 3 tieners boven een aantal dicht tegen elkaar liggen gammele, half verzonken boten ...de cover vertelt je al dat dit een rampverhaal is en de titel bevestigd dit nog eens.

Het is heel leuk dat elk hoofdstuk eigenlijk door een ander personage wordt verteld .... Loekie, Jacinto en Felix zijn 3 tieners die eigenlijk vanuit verschillende plaatsen en situatie's vertellen wat zij meemaken, er is altijd bij één van de personages wel iets gebeurd waardoor je in een ware rollecoaster terecht komt, wat er wel voor zorgt dat het boek heel vlot leest en dat er vollop spanning is.Ook een komische noot ontbreekt niet zoals "sorry doornroosje, tijd om op te staan"

Van zodra het verhaal begint zit je al direct midden in het verhaal waardoor het voor mij in het begin een beetje verwarrend over kwam dat de personages niet werden voorgesteld, maar dat maakt de schrijfster goed door elk personage een identiteit te geven door middel van vele kleine details zoals bv iemand van de vluchtelingen die nogal grof gebekt is .....
De schrijfstijl is eenvoudig zodat dit boek door iedereen kan gelezen worden.

Mijn mening:

Het is een heel mooi boek en zit boordevol met alle aspecten die een boeiend boek nodig heeft. Het verhaal is heel geloofwaardig en gewone mensen zoals jij en ik kunnen zouden dit zomaar ineens kunnen meemaken gezien de opwarming van de aarde. Ik vind alleen jammer dat de politieke intriges
zo erg naar voor komt, de politiek hoort er ergens ook wel bij maar is volgens mij net ietsje teveel van het goede. Terwijl er volgens mij iets meer aandacht aan de menselijke emoties mocht gaan, zoals angst, onzekerheid,verdriet, ....
Ook de tekst op de achterflap ..... die komt in de verste verte niet in het boek voor en is volgens mij misleidend.

Het verdronken land is een CliFi oftewel Climate fiction met andere woorden de science fiction van gisteren is de CliFi van vandaag. Maar het is ook een Young Adult.

Van mij krijgt dit boek 3 sterren