Geen pageturner, maar redelijk aangenaam om te lezen

Een foto van een dode man op de telefoon van een lid van een rijke aristocratische familie, een jonge vrouwelijke detective met PTSS en een schimmig verleden gecombineerd met de schrijfstijl in puzzelvorm van Agatha Christie, dat moet een bestseller worden!

Echter, de hoofdrolspeelster komt niet echt op iedere pagina uit de verf, de puzzel is soms te warrig en het boek verliest zich hier en daar in teveel onnodige details die niets toevoegen aan het verhaal. De verwachte spanning, want: een boek van Lars Kepler, weliswaar geschreven onder een andere naam maar toch, doet vermoeden dat het om een pageturner zal gaan. Helaas is die verwachting niet waargemaakt; van het duo Lars Kepler, nu Alex Ahndoril, is in dit boek weinig terug te vinden.

Dat gezegd hebbende leest het boek vlot weg, blijft de dader tot op de laatste pagina onbekend, is het plot verrassend en kun je er wat aangename uurtjes mee doorbrengen.