Prachtig boek en toch gemengde gevoelens

Van @newbookcollectivenl mocht ik een exemplaar ontvangen van Morgen is 1 keer slapen, een prentenboek geschreven door Raf & Kat.

Het is een door Miep Embrechts prachtig geïllustreerd prentenboek, gericht op iedereen vanaf 2,5 jaar over bijnaaaa jarig zijn en wachten op morgen en op je cadeau. Toen ik de flaptekst las werd ik daar enthousiast van, want onze jongens (bijna 3 en 4,5 jaar oud) hebben het bijna dagelijks over hoe oud ze zijn en wie het eerste jarig is en wie daarna in de familie. Een boek wat ondersteund wordt door enkele liedjes die je via een QR-code op o.a. Spotify kunt luisteren.

Het boek is verrassend geschreven met een leuke variatie in de cadans en leest fijn voor. De beelden vind ik zelf supermooi, op fijn stevig mat papier. En toch…, op de één of andere manier sloeg het boek bij onze kinderen niet zo aan. Voor de jongste, nu bijna 3, was het denk toch te abstract en de tekeningen kregen (in tegenstelling tot anders) niet veel aandacht. Voor de oudste van 4,5 was het nogal een verrassing dat het meisje als verjaardagscadeau te horen kreeg dat ze een zusje kreeg en geen fiets, boek of hond. En wat ook mij een beetje verraste (omdat de flaptekst en cover hier geen aanwijzingen voor geven) is dat het boek vervolgens verder ging over het wachten op de geboorte van het zusje en het huilende baby’tje. Hier is dat geen thema (meer), want we zijn compleet. Ik kan me wel voorstellen dat dit prentenboek leuk is als je een kind hebt wat wacht op een broertje of zusje dat binnenkort geboren gaat worden, maar ook dan is het dubbele thema misschien nog wat verwarrend voor jonge kinderen.

Al met al een beetje gemengde gevoelens hier in huis over dit boek wat er desalniettemin prachtig uit ziet. Misschien ligt het er ook aan onze jongens toch wat meer rauwdouwers zijn en niet zo poëtisch aangelegd. We wagen nog wat pogingen!