Tamar brengt de oorlog weer dichtbij

Monique Hoolt had in haar tienerjaren een diepgaande interesse in de Tweede Wereldoorlog. Die interesse heeft zij jaren later vertaald in het schrijven van een indrukwekkende oorlogsroman.
In Tamar vertelt zij het verhaal over gewone mensen, die door een bizar noodlot met elkaar verbonden raken: in de eerste scene rent een Joodse vrouw in paniek door de straten met een bundeltje in haar armen. Ze roept om hulp en duwt het bundeltje, dat een baby blijkt te zijn, in de armen van Antonia, die in de deuropening staat. Daarna wordt de vrouw opgepakt door de Duitsers.
Een dramatisch begin van een verhaal over onmogelijke keuzes. Niet alleen voor de Joodse moeder, maar ook voor Antonia. Want iedereen wist dat je je eigen leven en dat van je gezin op het spel zette als je hulp bood aan Joodse mensen en kinderen.

Het verhaal wordt verteld uit drie perspectieven, wat zorgt voor een mooie afwisseling. Monique heeft het geheel goed opgebouwd. De verhaallijnen komen op een natuurlijke wijze samen, waarbij de lezer pas later ontdekt wie Anna is.

Moniques schrijfstijl is zorgvuldig en indringend. Aan het eind van het boek laat zij op eerlijke wijze zien dat elk van de overlevenden van de oorlog hun eigen emoties en belangen hebben.

Tamar is een klein verhaal binnen een grote oorlog, over keuzes die grote gevolgen hebben. Aanrader!