Mooie afsluiting van een fantastische trilogie

In 2019 verschijnt de roman ‘De heren van de tijd’, geschreven door een mysterieuze auteur onder het pseudoniem Diego Veilaz. Hierin wordt het verhaal verteld van de legendarische graaf Diago Vela. Hij komt in 1192 thuis na een tweejarige missie die hem was opgedragen door de koning, waar hij zijn broer aantreft die getrouwd is met de vrouw die eens Diago’s bruid zou worden. De roman is een daverend succes, maar niemand weet wie de auteur is.

Unai López de Ayala krijgt in het heden te maken met een reeks gruwelijke moorden, die identiek lijken aan de gruweldaden die in de roman beschreven worden. In zijn zoektocht naar de dader stuit hij op de toren van Nograro, een fort dat al eeuwenlang door dezelfde familie bewoond wordt. De dader lijkt ongrijpbaar en Unai zal moeten vechten voor zijn dierbaren en alles wat hem lief is.

Net als in de eerdere boeken verwerkt de auteur ook in dit slotdeel verschillende culturele elementen, geschiedenis en oude gebruiken in het verhaal. Samen met haar aandacht voor details, knap gelegde linken en geweldige schrijfstijl zorgt dat weer voor een knallende thriller die uniek is in dit genre. De verhaallijn in het heden is knap geconstrueerd, heeft een verrassende ontknoping, er is veel ruimte voor ontwikkelingen in het privéleven van Unai en geliefde personages spelen weer een grote rol. De verhaallijn in het verleden vond ik dit maal iets minder sterk, het voelde soms wat chaotisch aan omdat heel veel gebeurtenissen elkaar opvolgen en de personages werden wat minder diepgaand uitgewerkt dan ik gewend ben van deze auteur. Op de achterflap wordt een grote ontwikkeling beloofd omtrent de familiegeschiedenis van Unai, maar die vond ik niet zo spectaculair en voor mij kwam die wat uit de lucht vallen. Dat kan komen doordat je wat informatie mist, aangezien de auteur in haar dankwoord schrijft dat het voor haar zo speciaal was om de personages uit haar eerdere werk ‘De sage van de langstlevenden’ met deze trilogie te verbinden, en die boeken (nog?) niet in het Nederlands zijn uitgegeven. Het tweede boek blijft mijn favoriet, maar alle puzzelstukjes vallen in elkaar en het is zeker een mooie afsluiting van een geweldige trilogie!