Fijne, realistische roman met diepgang & vol sterke personages

Femke Martens lijkt alles uit het leven te halen: ze is jong, mooi, heeft leuke contacten en ze heeft een leuke, uitdagende baan waarvoor ze veel kan reizen. Maar de werkdruk is hoog en ze wordt achtervolgd door nare gebeurtenissen uit het verleden. Ze wordt steeds vaker met zichzelf geconfronteerd, voelt veel onrust en is eigenlijk erg ongelukkig. Op een gegeven moment bevindt ze zich weer in een nare situatie, stelt haar werkgever haar op non-actief en wordt ze door haar huisarts gewaarschuwd dat ze echt rustiger aan moet doen.

Femke vertrekt naar Nederland, de plek waar ze een groot deel van haar jeugd heeft doorgebracht, terwijl haar ouders in Frankrijk hard aan het werk waren op hun camping. Ze trekt in bij haar tachtigjarige oudtante Aaltje, de zus van haar oma, een schat van een vrouw. Daar probeert ze langzaam weer op adem te komen en zal ze de confrontatie aan moeten gaan met de demonen uit haar verleden, om weer te leren mensen te vertrouwen, te vergeven en misschien haar hart weer open te stellen. Maar als je je zo vaak in de steek gelaten hebt gevoeld, gaat dat dan lukken? De alleenstaande vader en weduwnaar Gus, die zelf ook verdriet te verwerken heeft, zorgt met zijn vierjarige dochter Maren voor wat luchtigheid en afleiding in haar leven. Wat moet ze aan met alle nieuwe gevoelens?

In de vorige boeken in deze serie kwam Femke af en toe langs, maar kwam ze niet echt over als een sympathiek personage. In ‘Omkijken naar morgen’ leer je haar goed kennen en kom je erachter waar haar houding vandaan komt en snap je beter wat er in haar omgaat. Dit boek is het deel met de meeste diepgang uit de serie, er komen zware onderwerpen in voor, maar de balans wordt wel mooi gehouden door de afwisseling met luchtige, grappige en liefdevolle stukken. De personages zijn heel sterk uitgewerkt en levensecht, Femke maakt een grote ontwikkeling door, wat ervoor zorgt dat je met iedereen mee gaat leven, het boek dichtslaat met een lach op je gezicht en je het tegelijkertijd zo jammer vindt dat het inkijkje in hun levens afgelopen is. Het is erg vlot, realistisch en mooi geschreven en ik kan het alleen maar aanbevelen!