Lezersrecensie
Taalrijke pracht, emotioneel gewicht en morele gelaagdheid.
Masker van verraad heeft mij echt compleet verrast! Dit is het debuutboek van Emma Francis en dat is naar mijn mening eigenlijk niet terug te zien in haar schrijfstijl. Dit is een boek dat zich, naar mijn mening, met recht mag meten met het beste wat het Engelstalige fantasygenre te bieden heeft. Taalrijke pracht, emotioneel gewicht en morele gelaagdheid – maar dan met een geheel eigen stem die ik fris en oprecht vind aanvoelen.
De personages zijn stuk voor stuk raak neergezet. Je herkent ze niet alleen in hun rollen binnen het verhaal, maar ook in hun menselijkheid: hun twijfel, hun ambitie, hun pijn. Vooral de hoofdpersonen – zonder spoilers – groeien op een manier die geloofwaardig en meeslepend is, zonder geforceerd te voelen. Francis neemt de tijd om hun innerlijke ontwikkeling te tonen, wat hun uiteindelijke keuzes en conflicten des te betekenisvoller maakt.
Daarnaast is de wereld waarin het verhaal zich afspeelt levendig en beeldend beschreven. Ik miste in het begin wel een plattegrond of landkaart als referentiemateriaal om door te hebben hoe het verhaal geografisch in elkaar zat want ik haalde de verschillende staten meermaals door elkaar in mijn hoofd.
En waarom dan geen vijf sterren, hoor ik je ook nog denken. Dat heeft te maken met het einde. Hoewel het verhaal een duidelijke opbouw en climax kent, blijven nagenoeg alle lijntjes open om je als lezer met een gevoel van gemis achter te laten. Dit voelt bewust zo geschreven (en het wekt de hoop op een vervolg) maar het maakt dat dit eerste deel niet volledig op zichzelf staat. Ik kijk reikhalzend uit naar een eventueel vervolg, maar had stiekem op iets meer afronding gehoopt.
In elk geval bewijst Emma Francis zich met dit debuut als een naam om in de gaten te houden!
De personages zijn stuk voor stuk raak neergezet. Je herkent ze niet alleen in hun rollen binnen het verhaal, maar ook in hun menselijkheid: hun twijfel, hun ambitie, hun pijn. Vooral de hoofdpersonen – zonder spoilers – groeien op een manier die geloofwaardig en meeslepend is, zonder geforceerd te voelen. Francis neemt de tijd om hun innerlijke ontwikkeling te tonen, wat hun uiteindelijke keuzes en conflicten des te betekenisvoller maakt.
Daarnaast is de wereld waarin het verhaal zich afspeelt levendig en beeldend beschreven. Ik miste in het begin wel een plattegrond of landkaart als referentiemateriaal om door te hebben hoe het verhaal geografisch in elkaar zat want ik haalde de verschillende staten meermaals door elkaar in mijn hoofd.
En waarom dan geen vijf sterren, hoor ik je ook nog denken. Dat heeft te maken met het einde. Hoewel het verhaal een duidelijke opbouw en climax kent, blijven nagenoeg alle lijntjes open om je als lezer met een gevoel van gemis achter te laten. Dit voelt bewust zo geschreven (en het wekt de hoop op een vervolg) maar het maakt dat dit eerste deel niet volledig op zichzelf staat. Ik kijk reikhalzend uit naar een eventueel vervolg, maar had stiekem op iets meer afronding gehoopt.
In elk geval bewijst Emma Francis zich met dit debuut als een naam om in de gaten te houden!
1
Reageer op deze recensie