Lezersrecensie
"Zagen jullie hoe mooi het was?"
"Zagen jullie hoe mooi het was?"
Schaduwweduwe
Chistine Visser
4
Christine Visser verteld in haar boek openhartig en vlot over de liefde van haar leven.
En de pijnlijk ervaring geen plek te hebben bij de dood van haar geliefde.
Ze valt als een blok voor de acteur Wieger.
Hij blijft getrouwd met zijn vrouw Roos.
Ze krijgen samen een zoon Jonas en dan wordt Wieger ziek en sterft.
Voor eens en altijd wil Christine uit de schaduw stappen.
En de hele wereld vertellen dat hun liefde echt bestond.
"Zagen jullie hoe mooi het was? en dat het echt was, dat hij van mij hield."
De schrijfstijl van Christine Visser is vlot en openhartig, door dat de zinnen en hoofstukken vrij kort zijn, lees het boek heerlijk weg.
Christine schrijft het uit haar perspectief.
En dat maakt het boek ook sterk.
In het boek staan prachtige zinnen.
En het voelt als of je een kijkje neem in Christine haar verhaal (dagboek).
De hoofstukken gaan van het heden naar het verleden.
Van leuke momenten in het leven van Christine en Wieger.
Na de wat mindere periode dat Wieger haar als een baksteen laat vallen.
En dit maakt het een fijne afwisseling om te lezen.
Van de gedachte van de andere hoofdpersonage blijft ze af.
Ze schrijft heel open over haar leven met Wieger en alle ups en downs.
De geboorte van hun zoon.
En hoe de geheime relatie zo'n 20 jaar duurde.
25 jaar stond ze in de schaduw van Wieger.
Met het uit brengen van haar boek is ze uit de schaduw gestapt, en in het licht gaan staan.
En dit vindt ik toch wel moedig en heel dapper van Christine.
Ik vindt het boek ieds meer weg hebben van een memoir dat je lees als een roman
"Zagen jullie hoe mooi het was?"
Schaduwweduwe
Chistine Visser
4
Christine Visser verteld in haar boek openhartig en vlot over de liefde van haar leven.
En de pijnlijk ervaring geen plek te hebben bij de dood van haar geliefde.
Ze valt als een blok voor de acteur Wieger.
Hij blijft getrouwd met zijn vrouw Roos.
Ze krijgen samen een zoon Jonas en dan wordt Wieger ziek en sterft.
Voor eens en altijd wil Christine uit de schaduw stappen.
En de hele wereld vertellen dat hun liefde echt bestond.
"Zagen jullie hoe mooi het was? en dat het echt was, dat hij van mij hield."
De schrijfstijl van Christine Visser is vlot en openhartig, door dat de zinnen en hoofstukken vrij kort zijn, lees het boek heerlijk weg.
Christine schrijft het uit haar perspectief.
En dat maakt het boek ook sterk.
In het boek staan prachtige zinnen.
En het voelt als of je een kijkje neem in Christine haar verhaal (dagboek).
De hoofstukken gaan van het heden naar het verleden.
Van leuke momenten in het leven van Christine en Wieger.
Na de wat mindere periode dat Wieger haar als een baksteen laat vallen.
En dit maakt het een fijne afwisseling om te lezen.
Van de gedachte van de andere hoofdpersonage blijft ze af.
Ze schrijft heel open over haar leven met Wieger en alle ups en downs.
De geboorte van hun zoon.
En hoe de geheime relatie zo'n 20 jaar duurde.
25 jaar stond ze in de schaduw van Wieger.
Met het uit brengen van haar boek is ze uit de schaduw gestapt, en in het licht gaan staan.
En dit vindt ik toch wel moedig en heel dapper van Christine.
Ik vindt het boek ieds meer weg hebben van een memoir dat je lees als een roman
"Zagen jullie hoe mooi het was?"
1
Reageer op deze recensie
