Van hilarische dramatiek, naar zwak en ziek, via pure Polly-tiek, belanden in een warm bad aan romantiek

Er was een tijdje nodig om in dit deel twee van Jenny Colgan’s Polbearne-serie te komen. Het startte met veel over de top dramatiek en overtrokken hilarische veerkracht. Halverwege kreeg ik door waar Jenny mee bezig was en kreeg het originele plot me stevig in haar klauwen. Al lezend stak er plotseling een stormkracht aan vertelkunst op en blies me in één ruk door naar een overrompelend einde.

Wat zinnen uit deze roman als smaakmakers:

“‘Natuurlijk sneuvelt alles. Zo werkt dat.’”
“‘Heb je al een perfect Polly-plan gesmeed?’”
“Deze Polly was hoekig en tobberig.”
“ (...) geen gistend mortuarium.”
“‘Vind de topper in jezelf.’”

Er zitten meer mooie boodschappen in dit feelgood boek verborgen dan dat je op het eerste gezicht zou verwachten. Zomer in de kleine bakkerij biedt je haar vriendschap aan. Jenny is een tópper!