Verrassende déjà vu van de toekomst

Wat ik vooral kon appreciëren in deze pageturner:
- De wissel van de personages is knap gedaan. Het zijn rijke persoonlijkheden.
- De toon en de literaire stijl passen perfect bij het narratief.
- De gedoseerde opbouw van het verhaal, wat het spannend maakt. De plot is onverwacht en subliem bewaard tot het allerlaatste moment.
- De korte, treffende, niet-triviale natuurbeschrijvingen. Mijn topper: ‘… het paradijs waarin ze hun tenten hebben opgeslagen. Wolkjes zweven als beschermengelen boven de bergpieken…’ Hoe zal het ‘geloof en godsdienst’ vergaan tegen 2222? Misschien voer voor een sequel?!
Luc Vandromme toont opnieuw zijn schrijverstalent, deze keer met de assistentie van zijn dochter Jana die mee nadacht over de premissen.