Lezersrecensie
Wegen naar verbinding
‘Zijn mensen het slechtste wat deze aarde overkwam?’ vraagt hoofdpersonage Esther Blomsfeld zich af. ‘De actualiteit illustreert nog altijd dat we als soort weinig uit het verleden leerden.’
In het boek gaat moeder Esther op het einde van haar leven in dialoog met haar kinderen David en Kaylee. Beiden vertragen een tijdje in hun drukke bestaan terwijl ze zoeken naar hun overleden vaders. De ene verhaallijn speelt zich af in het Midden-Oosten, in de strijd tussen Joden en Arabieren, de andere verhaallijn brengt ons naar het beleg van Wounded Knee waar inheemse Amerikanen het leven lieten. Gedreven door de vragen van Kaylee over haar vader Ohanzee, gaat Esther graven in haar herinneringen.
‘Waarom worden sommige ervaringen uit het verleden duidelijker naarmate je ouder wordt?’ Esther is toe aan een bezinning over haar leven. Ze draagt de woorden van haar man Ohanzee met zich mee: ‘Draag het verleden – hoe vreselijk het misschien ook is – met zorg met je mee.’ Een troostende gedachte.
De roman leest als een dagboek met e-mailfragmenten gevat in een meta-verhaal.
De parallel tussen beide geschetste werelden van David en Kaylee is treffend: schrijnende armoede, hoge werkloosheid, alcohol- en drugsverslaving is het lot van native inwoners. De Arabieren in Israël, in de bezette gebieden leven in een gelijkaardige situatie als de naar reservaten verdreven oorspronkelijke Indiaanse bevolking in Amerika. Verlies, strijd en geheimen zijn de kernthema’s van deze epische roman. Het geheel is kunstig ineen geweven en op geen enkel moment verlies je als lezer de draad. Het verhaal kabbelt rustig verder en telkens worden nieuwe elementen toegevoegd. Op het einde van het boek komen de verhaallijnen samen en wordt ruimte gelaten voor vertrouwen in de toekomst bij alle personages.
De volgende gedachten die getuigen van het diepe inzicht in de menselijke natuur van schrijver Jef Stroo, neem ik graag mee:
‘Probeer te kijken met de ogen van je ziel. Wat je niet kunt beïnvloeden moet je proberen los te laten. Laat je verstand rusten in de schaduw van je hart.’
‘Eigen aan mensen’ is een opmerkelijk en hoopgevend boek.
In het boek gaat moeder Esther op het einde van haar leven in dialoog met haar kinderen David en Kaylee. Beiden vertragen een tijdje in hun drukke bestaan terwijl ze zoeken naar hun overleden vaders. De ene verhaallijn speelt zich af in het Midden-Oosten, in de strijd tussen Joden en Arabieren, de andere verhaallijn brengt ons naar het beleg van Wounded Knee waar inheemse Amerikanen het leven lieten. Gedreven door de vragen van Kaylee over haar vader Ohanzee, gaat Esther graven in haar herinneringen.
‘Waarom worden sommige ervaringen uit het verleden duidelijker naarmate je ouder wordt?’ Esther is toe aan een bezinning over haar leven. Ze draagt de woorden van haar man Ohanzee met zich mee: ‘Draag het verleden – hoe vreselijk het misschien ook is – met zorg met je mee.’ Een troostende gedachte.
De roman leest als een dagboek met e-mailfragmenten gevat in een meta-verhaal.
De parallel tussen beide geschetste werelden van David en Kaylee is treffend: schrijnende armoede, hoge werkloosheid, alcohol- en drugsverslaving is het lot van native inwoners. De Arabieren in Israël, in de bezette gebieden leven in een gelijkaardige situatie als de naar reservaten verdreven oorspronkelijke Indiaanse bevolking in Amerika. Verlies, strijd en geheimen zijn de kernthema’s van deze epische roman. Het geheel is kunstig ineen geweven en op geen enkel moment verlies je als lezer de draad. Het verhaal kabbelt rustig verder en telkens worden nieuwe elementen toegevoegd. Op het einde van het boek komen de verhaallijnen samen en wordt ruimte gelaten voor vertrouwen in de toekomst bij alle personages.
De volgende gedachten die getuigen van het diepe inzicht in de menselijke natuur van schrijver Jef Stroo, neem ik graag mee:
‘Probeer te kijken met de ogen van je ziel. Wat je niet kunt beïnvloeden moet je proberen los te laten. Laat je verstand rusten in de schaduw van je hart.’
‘Eigen aan mensen’ is een opmerkelijk en hoopgevend boek.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van MiekeVandromme
Gesponsord
Als rechercheur Emmy Clifton de verdwijning van twee tienermeisjes onderzoekt, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Als François de bewusteloze, mysterieuze Elsa aantreft, besluit hij haar te verzorgen. Geleidelijk aan geven ze hun geheimen aan elkaar bloot. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
