NAAR ZACHTHEID EN EEN WARM OMHELZEN

Het avontuur van dit nieuwe boek van Adriaan van Dis begint met de sprookjesachtige lichtgevende kaft en de prachtige titel NAAR ZACHTHEID EN WARM OMHELZEN, een verwijzing naar een gedicht van Adriaan Roland Holst.
In dit boek beschrijft Adriaan zijn dierbare herinneringen aan Ommi, de huishoudster ofwel ‘meid voor dag en nacht’ van zijn grootvader.
Adriaan wordt als negenjarige jongen tijdens een inzinking van zijn door oorlogsherinneringen gekwelde vader opgevangen in het huis van zijn grootvader.
In het boek wordt bewust afscheid genomen van het verleden door de vetgedrukte passages in het heden.
Het boek is doorspekt van ouderwetse woorden (wette dan zijn open scheermesjes) en ludieke zinnen: Je vraagt me nog eens de stront uit m’n gat; Als de zon zijn sproeten prikte; het regende kusjes.
Ommi is jong met haar geleende kleinkind, oud met haar bellende brombeer.
Een leuke aanvulling is de verwijzing naar professor Oppenheimer juist op het moment dat de film van Oppenheimer zo succesvol is in de bios.
Dit boek verdient het om omhelsd te worden door oud en jong.