Lezersrecensie
Het eiland van Anna
Na recent de psychologische dystopische roman ‘En het water bewaart ons (2022) van Haro Kraak, een roman over een strenge dorpsgemeenschap op Schokland gelezen, lag het boek het Eiland van Anna van Eva Vriend in de brievenbus om te recenseren.
Het eiland van Anna is een historisch verhaal over een verdronken eiland met interessante weetjes. Schokland was een levendig visserseiland in de Zuiderzee. De overheid besloot in 1859 het eiland te ontruimen. Later, met de afsluiting en de inpoldering verdween Schokland voorgoed van de kaart. Eva Vriend probeert duidelijk uiteen te zetten wat dit nu nog betekent en betekend heeft voor de Schokkers.
Het ex-eiland werd in 1995 uitgeroepen tot Unesco Werelderfgoed.
Evenals Han Voskuil van het Bureau en Eva Vriend treur ik mee dat de bewoners beperkt geïnterviewd zijn. Diepgaande interviews zouden meer informatie verstrekken over het leven van Anna (1910 – 1988), wat helaas nu beperkt is. Het boek roept veel vragen op omtrent de persoon Anna.
Uit alles blijkt dat zij een interessante vrouw geweest moet zijn, die haar leven opgeofferd heeft voor haar familie en die het presteerde om op 71-jarige leeftijd haar MAVO-diploma te behalen.
Anna Diender maakte mee dat het voorouderlijke huisje waar zij haar hele leven had gewoond naar het Zuiderzeemuseum verhuisde, maar dat tot haar verbijstering de bestemming van een toiletgebouw had gekregen. Inmiddels is dit inmiddels rechtgezet en heeft men recent alsnog een pand ingericht als een Schokker huisje.
Door de vele vermeldingen naar andere Schokkers, dan alleen de eerstelijns familie van Anna, dwingt het boek de lezer om het hoofd er goed bij te houden.
Naast de vermelding van de voorouders van Anna op de flap, is het een aanrader om een stamboom van de directe familie van Anna toe te voegen aan het boek.
Eva Vriend weet het verhaal van het begin tot het eind boeiend te houden. Het boek is een mix van een persoonlijk verhaal met belangrijke historie.
Eva geeft de Schokkers een plek in onze geschiedenis. Interessant is de parallel die getrokken wordt met het huidige asielbeleid.
Tip: Lees dit boek en reis vervolgens af naar het Zuiderzeemuseum en stap binnen in het Thuis van Anna Diender (tot en met 3 november) en bezoek vanaf 11 oktober 2024 de tentoonstelling in het binnenmuseum van het Zuiderzeemuseum ‘Ontdek meer over de geschiedenis van Schokland’.
De Schokkers verdienen het om gehoord en gezien te worden en dit boek levert hier een belangrijke bijdrage aan.
Het eiland van Anna is een historisch verhaal over een verdronken eiland met interessante weetjes. Schokland was een levendig visserseiland in de Zuiderzee. De overheid besloot in 1859 het eiland te ontruimen. Later, met de afsluiting en de inpoldering verdween Schokland voorgoed van de kaart. Eva Vriend probeert duidelijk uiteen te zetten wat dit nu nog betekent en betekend heeft voor de Schokkers.
Het ex-eiland werd in 1995 uitgeroepen tot Unesco Werelderfgoed.
Evenals Han Voskuil van het Bureau en Eva Vriend treur ik mee dat de bewoners beperkt geïnterviewd zijn. Diepgaande interviews zouden meer informatie verstrekken over het leven van Anna (1910 – 1988), wat helaas nu beperkt is. Het boek roept veel vragen op omtrent de persoon Anna.
Uit alles blijkt dat zij een interessante vrouw geweest moet zijn, die haar leven opgeofferd heeft voor haar familie en die het presteerde om op 71-jarige leeftijd haar MAVO-diploma te behalen.
Anna Diender maakte mee dat het voorouderlijke huisje waar zij haar hele leven had gewoond naar het Zuiderzeemuseum verhuisde, maar dat tot haar verbijstering de bestemming van een toiletgebouw had gekregen. Inmiddels is dit inmiddels rechtgezet en heeft men recent alsnog een pand ingericht als een Schokker huisje.
Door de vele vermeldingen naar andere Schokkers, dan alleen de eerstelijns familie van Anna, dwingt het boek de lezer om het hoofd er goed bij te houden.
Naast de vermelding van de voorouders van Anna op de flap, is het een aanrader om een stamboom van de directe familie van Anna toe te voegen aan het boek.
Eva Vriend weet het verhaal van het begin tot het eind boeiend te houden. Het boek is een mix van een persoonlijk verhaal met belangrijke historie.
Eva geeft de Schokkers een plek in onze geschiedenis. Interessant is de parallel die getrokken wordt met het huidige asielbeleid.
Tip: Lees dit boek en reis vervolgens af naar het Zuiderzeemuseum en stap binnen in het Thuis van Anna Diender (tot en met 3 november) en bezoek vanaf 11 oktober 2024 de tentoonstelling in het binnenmuseum van het Zuiderzeemuseum ‘Ontdek meer over de geschiedenis van Schokland’.
De Schokkers verdienen het om gehoord en gezien te worden en dit boek levert hier een belangrijke bijdrage aan.
2
Reageer op deze recensie
