Moeilijk te ranken!

Maar 3 stereen? Wat? Ik hoor het mensen denken. Het is een boek wat je lastig een waardeoordeel dmv sterren kunt geven.

Waarom 3 sterren. Het is een boek om tegenop te zien.
Het boek wordt verteld vanuit het perspectief van de Veearts en beschrijft zijn gedachten en obsessie voor zijn prooi. Zo voelt het boek ook. Als een monster wat tijdens het leven om je heen blijft cirkelen, met jou als (lezer) prooi.

Oké eerlijk is eerlijk, wauw wat ging mijn taal-hart sneller kloppen van alle prachtige zinnen! Het is soms, door alle metaforen, meer poëzie dan proza. Dat is... als je de betekenis van de woorden achterwege laat. En daar komt dan ook mijn punt voor de 3 sterren vandaan. Het is walgelijk, afschuwelijk wat die veel te oude man met haar doet. En hoe hij het verheerlijkt en hoe wij als lezers er ook een soort schuldig aan zijn. Begrijp mij niet verkeerd, ik vind het goed dat er boeken over dit onderwerp worden gemaakt. En ik vind het knap hoe Marieke Lucas Rijneveld het weet te verwoorden. Maar het maakte mij te misselijk. Ik vind het boeiend en weerzinwekkend tegelijkertijd hoe Rijneveld ervoor kiest om de hoofdpersoon zo menselijk te maken.

Ik heb het boek tot 1/3 chronologisch gelezen, daarna ben ik naar het einde gegaan, om vervolgens de andere passages te pakken, niet chronologisch. Anders kon ik het niet lezen.

En als laatste, de 3 sterren zijn er ook, door alle reacties. Mensen vinden het geweldig, briljant, bizar goed geschreven. Met dat laatste ben ik het zeker eens, maar ik snap niet hoe mensen de inhoud geweldig, fantastisch kunnen vinden. Dus de 3 sterren zijn ook een beetje om de reacties. Niet dat je een boek niet heel goed kunt vinden als het onderwerp intens is, maar voor mij was dit teveel.

Nou ja zoals jullie lezen... niet makkelijk om te raten. Het kan 5 sterren zijn om de taal en omdat het zoveel met mij doet. of 2 omdat ik vind dat we met meekijken, niets doen.. Lastig en briljant dat een boek dit allemaal kan doen.