Meeslepend verslag van een ziekte

Robert Haasnoot, schrijver van negen romans, krijgt te maken met een ziek en ondoorgrondelijk lichaam. Onder het vonnis van de longarts blijft hij stoïcijns. Maar die houding blijkt ook nadelen te hebben. Bovendien reageert hij onverwacht goed op de behandelingen, waardoor hij misschien langer blijft leven. Hoe moet hij hiermee omgaan?
In die onzekere tijd dringen herinneringen zich op. Ontroerend is de droom waarin de schrijver weer in de keuken staat van zijn Amerikaanse oom en tante, waar het net zo ‘knus en brandschoon’ is als in zijn jeugd. Een indringend contrast met de beschrijvingen van onderzoeken en van Haasnoots zware vermoeidheid.
Uitzaaien leest prettig door de soepele stijl en doordat Haasnoot zich niet mooier voordoet dan hij is. Zo maakt hij in het ziekenhuis geregeld een ommetje naar buiten met infuuspaal en al. En dan niet voor de frisse lucht, zoals verpleegkundigen denken. Het is een humoristische scene uit een zeer bewogen periode.