Wat een plottwist!

Wanneer River Page met haar moeder naar een klein dorpje verhuist, valt ze als een blok voor de knappe en ongrijpbare zeventienjarige Fenrin Grace. Het gerucht gaat dat de Graces – Fenrin, zijn tweelingzus Thalia en hun jongere zusje Summer – heksen zijn, en River gelooft dat maar al te graag. Ze wil niets liever dan in hun nabijheid zijn en hun geheimen ontdekken. Zorgvuldig plant ze elke stap die nodig is om haar doel te bereiken. De Graces zijn erg op zichzelf, maar River raakt bevriend met Summer en zo wordt ze kind aan huis. Ze komt steeds dichter bij de waarheid over de familie en vooral dichter bij Fenrin. Maar River heeft ook haar eigen geheimen. Wanneer Fenrin eindelijk binnen handbereik lijkt te zijn, gebeurt er iets waardoor alles voorgoed verandert.

Ik val maar meteen met de deur in huis, maar wauw wat een geweldig heerlijk boek is dit om te lezen en wat een plottwist. Laure Eve krijgt het gewoon voor elkaar om je het hele boek op een totaal verkeerd spoor te zetten, want dat einde kwam zo onverwachts. Ik heb het boek gisteren uitgelezen, maar ik kan er gewoon nog steeds niet over uit hoe ik zo in de maling ben genomen. Ik ben nog steeds aan het malen in mijn hoofd en heb allerlei vragen die nog steeds onbeantwoord zijn, maar wat totaal niet erg is dat het onbeantwoord is. Ik kan echt niet wachten tot het 2de deel eindelijk in de winkel ligt. Helaas moeten we nog even wachten tot deel 2 er is, maar deel 2 moet en zal ik lezen!

Zo ik heb mij flink uitgelaten over het einde, dus zal ik nu maar even over het begin vertellen. Het begin vond ik erg verwarrend en de ''echte'' naam die de moeder van River Page haar heeft gegeven wordt ons nooit gegeven. Ik vond dat super irritant, dus kon niet echt in het verhaal komen, tussentijds werd er nog steeds erg geheimzinnig over gedaan. Persoonlijk vind ik dat nog steeds vervelend, maar nadat de naam River Page naar voren kwam werd het al minder vervelend. In het begin is het dus erg verwarrend en de opbouw tot er iets spannends gebeurd duurt wel een beetje lang. Maar het einde is zo geweldig en onvoorspelbaar dat het alles weer helemaal goed maakt. Sommige schrijvers kunnen je op een gegeven moment zo goed meenemen het verhaal in, dat dat alles gewoon weer helemaal goed maakt.

Ik ga wel lekker kris kras door elkaar heen, dus ga ik het nu hebben over de cover. Ik vind de cover echt geweldig! Mooi rood is niet lelijk zeggen ze altijd én dat klopt helemaal! Als je de cover in de winkel ziet dan valt het meteen op, aangezien het rood is! Wie houdt er nou niet van rood? Dus de kleur is super goed gekozen! De voorkant ziet er ook echt heel mooi uit, met het symbool van ''De Graces''. Het symbool trekt je meteen aan en tijdens het lezen kom je er achter wat het betekent!

Ik kan zo nog wel even door gaan, maar ik laat je zelf lekker het verhaal lezen om er achter te komen wat je er van vind! Ik ben benieuwd naar jullie verhalen en super veel leesplezier! En gewoon LEZEN en DOEN, want dit boek is echt GEWELDIG!!!!